سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۱۳ مرداد ۱۳۹۳ در ۱۰:۱۱ ق.ظ چاپ مطلب

گلایه بازیگر «شاهگوش» از مافیا در سینما/ دوست دارم نقش جدی بازی کنم

marjaneh-golchin1

ستاره سینمای ایران در دهه ۶۰ تاکید کرد دوست دارد مانند گذشته بازی در نقش‌های جدی را تجربه کند.

ستاره سینمای ایران در دهه ۶۰ تاکید کرد دوست دارد مانند گذشته بازی در نقش‌های جدی را تجربه کند.

سوره سینما – میثم محمدی: هنوز هم دوست دارد مانند دهه ۶۰ در نقش‌های جدی سینمایی حضور پیدا کند و با هنر خود خاطرات آن دوره را زنده کند. مرجانه گلچین ستاره سال‌های دور سینما معتقد است که امروز با تجربیاتی که کسب کرده می‌تواند حضور موثری در عرصه درام‌های جدی داشته باشد. اما گویی هجوم پیشنهادهای کمدی و از طرفی استعداد پنهان او در این عرصه که به یکباره شکوفا شد، دست از سرش بر نمی‌دارد و او را تبدیل به یکی از زنان پر کار آثار کمدی تبدیل کرده است. مرجانه گلچین بازیگر سینما و تلویزیون در گفت و گوی مفصل با سوره سینما ضمن توضیح این شرایط گلایه‌های خود را از فراموشی هنرمندان هم دوره خود و بی‌توجهی به بازیگران در مقاطع میانسالی و پیری مطرح کرد.

 شما با وجود سابقه قابل توجهی که در ایفای نقش‌های جدی در سینمای دهه ۶۰ دارید، امروز تبدیل به یک بازیگر آثار کمدی شدید. دلیل این چرخش و گرایش به سمت آثار کمدی چیست؟

مرجانه گلچین: برای خود من هم جای تعجب است که با توجه به پیشینه من در ایفای نقش‌های جدی در واقع اکثر پیشنهادها در حوزه کمدی اتفاق می‌افتد. البته یک پیشنهاد خوب تئاتر هم داشتم که قرار بود در دوبی اجرا شود و نقشی جدی بودو با وجود اینکه کار باز هم رگه طنز داشت، اما شاید با این نقش می‌توانستم رجعتی دوباره به نقش جدی داشته باشم، اما بدلیل احتمال تداخل زمانی با پروژه ای که در حال بررسی آن هستم، مجبور شدم این پیشنهاد را رد کنم.

بسیاری از زنان بازیگر هم دوره شما که در دهه ۶۰ فعال تر بودند، امروز بسیار کم فروغ هستند و شاهد فعالیت آنها در عرصه سینما و حتی تلویزیون هم نیستیم. فکر می‌کنید چرا چنینی جریانی بر سینمای ما حاکم است؟

فکر می‌کنم بخش عمده ای از دوستان و همکاران من که در آن دوره فعال بودیم، به دلیل رسیدن به دوره میانسالی در حاشیه قرار گرفته‌اند. اساسا در سینمای ما به شخصیت‌های میانسال توجه نمی‌شود و به شخصیت های جوانی تکیه دارند که داستان را یک تنه پیش می‌برند و این یک معضل است. در حالی که به نظرم من نسبت به دوران جوانی تجربه بیشتری کسب کرده‌ام و می‌توانم با ایفای یک نقش قابل توجه در جهت توفیق یک اثر موثر باشم، اما شخصیت پردازی‌ها در این سنین در نهایت به نقش یک مادر مهربان و دلسوز ختم می‌شود و نقش در حاشیه قرار می‌گیرد.

البته شما که امروز فعالیت‌های خوبی در عرصه بازیگری دارید و مخاطبان  با آثار شما ارتباط برقرار می‌کنند.

خودم هم فکر نمی‌کردم با فاصله یک دهه که در فعالیت حرفه‌ای داشتم دوباره احیا شوم. همیشه این خطر را حس می کردم که فراموش شده باشم، اما خوش شانس بودم و حتی فعالیتم پررنگ تر از قبل شد. اما بسیاری از دوستان هستند که فضا برای آنها فراهم نمی‌شود و این برای من یک سوال است که چرا آنها فراموش شده‌اند. در صورتی که بخشی از خاطرات شیرین گذشته در ذهن مردم به واسطه نقش آفرینی آنها شکل گرفته است.

از دوستان هم دوره خود اطلاعی دارید؟

من در این حد از دوستانی چون آتنه فقیه نصیری خبر دارم که چند وقت پیش در یک سریال او را دیدم و خوشحال شدم و رویا افشار که با وجود توانایی بسیار بالا در بازیگری خیلی کم از او استفاده می‌شود و هنرمندی مثل مهرانه مهین ترابی که اعتقاد دارم باید تجربیات و پشتوانه آنها در امر بازیگری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.

شاید فقط در سینمای ما اهمیت چندانی به نقش‌های مربوط به دوره‌های سنی میانسالی و پیری داده نمی‌شود، در صورتی که پتانسیل بالا و زوایای متنوع و قابل توجهی برای پرداختن به بحران‌های موجود در این مقاطع وجود دارد.

بله. سنین میانسالی و در واقع پیری مهم است و باید هنرمندان در این مقطع به مراتب بیشتر مورد توجه باشند، در صورتی که انگ فراموشی به بسیاری از آنها خورده است و باید تجدید نظری در این روند صورت بگیرد تا هر کس جایگاه خود را داشته باشد و با توجه به ویژگی‌های بازیگری خود در عرصه حضور پیدا کند.

به نظر شما منشاء اصلی این جریان و روند حاکم بر حرفه بازیگری در سینمای ما کجاست؟

متاسفانه سیستم درستی در سینمای ما وجود ندارد و دیوار مستحکمی که مافیای این حرفه دور آن کشیده اند باعث ایجاد یک باند بازی شده و جریان اکران در سینما به یک سری جوان‌ها در عرصه های جدی و کمدی محدود شده است. در صورتی که باید از تجربیات هنرمندانی که در حاشیه قرار دارند استفاده کرد.

پس شما هم به وجود یک مافیا در سینمای حرفه‌ای ما و عرصه بازیگری اعتقاد دارید ؟

بله و جالب اینجاست که بیشتر این باندبازی و ارتباط از طرف کارگردان و یا تهیه‌کننده نیست و افراد دست دوم و سومی هستند که با نفوذ خود چنین شرایطی را رقم می‌زنند. امیدوارم این مشکلات حل شود و بتوانیم شاهد حضور هنرمندان لایق در این عرصه باشیم.

وظیفه و نقش متولیان امر فرهنگ و سینما در چنین شرایطی چیست؟

متولیان امر سینما مهربانانه تر و عادلانه تر تقسیم کار کنند و با یک عده محدود اکران را پیش نبرند. باید فضایی فراهم شود تا هم آنهایی که مورد آزمایش قرار نگرفته اند وارد این عرصه شوند تا توانایی این عزیزان مورد سنجش قرار گیرد و هم هنرمندانی که من نمی‌دانم به چه گناهی کنار گذاشته شده اند دوباره تجربه حضور داشته باشند. آنها نه تنها در این بخش حرفه‌ای دچار فشار هستند، بلکه از طرفی به دلایل اقتصادی دلهره و استرس دارند.

marjaneh-golchin2

شما اخیرا تجربه حضور در سریال «شاهگوش» را داشتید که مورد اقبال مخاطبان در شبکه نمایش خانگی واقع شد .همکاری با این گروه و داوود میرباقری را چگونه ارزیابی می کنید؟

در کل خوشحالم با وجود زنگ خطرهایی که به دلیل حضور برخی آثار در شبکه نمایش خانگی به وجود آمد و وعده هایی که داده شد و به واقعیت نرسید، «شاهگوش» مورد اقبال عمومی مردم قرار گرفت. طبیعی است که با نام و عنوان جناب آقای میرباقری این اتفاق صورت می‌گرفت و ما هم ثابت کردیم که تا پایان با مردم هستیم.

به نظر من «شاهگوش» در نیمه ابتدایی روند خوبی را طی کرد و غافلگیری های جالب توجهی از لحاظ درام و داستان داشت، تا اینکه از مقطعی محدود به برخی شخصیت‌ها شد و داستان اصلی نتوانست شاخ و برگ بیشتری پیدا کند و دچار رکود شد.

در نیمه کار من هم اعتقاد دارم برخی از شخصیت‌ها رها شدند و از آنجا که تعدد شخصیت در قصه وجود داشت و فیلمنامه هم به صورت کامل نوشته نشده بود، عوامل هم درگیر کار اجرایی بودند ناخودآگاه این اتفاق می افتاد. شاید اگر فیلمنامه کامل نوشته می‌شد و تکلیف شخصیت‌ها روشن بود ، در صورتی که برخی از این کاراکترها از یک بخش کمرنگ و کمرنگ تر شدند. با تمام این تفاسیر «شاهگوش» مجموعه‌ای است که می توان با سربلندی از آن یاد کرد و این همان انتظاری است که از سابقه درخشان داوود میرباقری داریم.

همکاری با عوامل و به خصوص بازیگرانی که با بسیاری از آنها تجربه کار نداشتید چگونه بود؟

یک تیم حرفه‎ای در این مجموعه گرد آمده بودند و تجربه خیلی خوبی بود، آن هم در کنار هنرمندانی مثل فرهاد اصلانی، حمید آذرنگ و شهرام حقیقت دوست که ارتباط خوبی با آنها داشتم و کارشان را می‌پسندیدم. مهمتر از همه جدیت و کاربلدی داوود میرباقری در کنار عشق عجیب و غریب او به نمایش بود که منجر به وقوع چنین تجربه و همکاری خوبی شد.

در حال حاضر پیشنهاد و قراردادی برای حضور در یک پروژه ندارید؟

قرارداد بسته شده ندارم، اما مشغول انتخاب از میان چند فیلمنامه خوبی هستم که پیشنهاد شده و به احتمال زیاد در یک پروژه دیگر که برای شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود و از شهریور یا مهر ماه کلید می خورد حضور پیدا می‌کنم. در کل امیدوارم که از بین این آثار انتخاب درست و خوبی داشته باشم.

اگر صحبتی در پایان گفتگو دارید بفرمایید؟

امیدوارم و خوشحال می‌شوم که فضایی به وجود بیاید تا دوباره دوستان خودم در عرصه بازیگری را در فیلم ها و آثاری که ساخته می‌شود ببینم.


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>