بازیگر مجموعه‌های به یادماندنی تلویزیون این روزها مطالعه کتاب‌های فلسفه و عرفان را در اولویت قرار داده است.

سوره سینما – میثم محمدی: این روزها مشغول بازی در یک سریال تلویزیونی به نام «همه چیز آنجاست» به تهیه کنندگی داوود هاشمی و فیلم سینمایی «دو» به تهیه کنندگی پرویز پرستویی است. چند پیشنهاد تئاتر هم داشته که بدلیل فضاهایی که با سلایق او همخوان نیست، نپذیرفته است. اما در بین این کارها زلف با مولانا گره زده و کار به مولاناخوانی در «رادیو هفت» هم کشیده است. مهرانه مهین ترابی بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگویی که با سوره سینما داشت در مورد فعالیت‌های این روزهایش در زمینه سینما و تلویزیون و اوقات فراغت و مطالعه صحبت کرد که خواندنی است.

نگاهی وجود دارد راجع به اینکه بخش عمده‌ای از سینمای امروز ما وابسته به چهره های جوان پولساز شده و هنرمندان با تجربه در این شرایط به حاشیه می روند. شما چقدر به این موضوع معتقدید؟

مهرانه مهین ترابی: این مشکل ریشه‌ای مربوط می شود به اینکه سینمای ما از اساس به گیشه وابسته است و تهیه کننده فیلمنامه ای را بر می‌گزیند که بازدهی اقتصادی خوبی داشته باشد. در این راستا طبیعی است که حضور دو بازیگر جوان در فیلم طرفداران آنها را به سینما می‌آورد و این جریان و تکیه به بازیگران جوان برای فروش فیلم ضربه بنیادی به سینما وارد کرده است. البته اهمیتی به این اتفاق داده نمی‌شود و جنبه تجاری سینما بیشتر مدنظر است.

این جریان را مختص به سینما می دانید؟

این جنبه تجاری به صورت غیرقابل تحمل در آثاری اتفاق می افتد که در شبکه نمایش خانگی تولید می شود و حتی نمی توان دقایقی از آنها را تماشا کرد .

طبیعی است که این حرف بارها زده شده و بسیاری هم از این مشکل باخبر هستند. اما چرا هیچ اتفاقی در جهت رفع مشکل و بهبود شرایط نمی‌افتد؟

بله. همه مسئولان سیاستگذار و افراد مرتبط با بدنه سینما این جریان را می‌دانند و شاید برای آنها اهمیت ندارد یا اینکه نمی خواهند اهمیت بدهند، در غیر اینصورت باید فیلمنامه های متنوع انتخاب کنند که مخاطب بپسندد. در ضمن از تجربه بازیگرانی که شرایطی را برای پیشرفت در حد و مقیاس مطلوب گذرانده اند، استفاده کنند.

شرایط کیفی بازیگری در سینما و تلویزیون را در چه سطحی می بینید؟

بازیگری در سینما و تلویزیون در حال عقبگرد است و بیشتر اشخاص فقط دیالوگ می گویند و هیچ جنبه نمایشی که زندگی در آن جریان داشته باشد از آنها نمی‌بینیم. مسائلی که برای نسل ما ارزش محسوب می‌شد در بازی آنها دیده نمی‌شود و فقط یک سری جملات را در ادامه هم عنوان می‌کنند.

درباره بهبود کیفیت بازیگری در سینما و تلویزیون چه کسانی باید اقدامات سازنده داشته باشند؟ مدیران رسانه یا هنرمندان؟

مسئولان اگر احترام قائل هستند و به این هنر ایمان دارند باید اقداماتی در این جهت انجام دهند و از طرفی هم کارگردان‌ها باید حساسیت بیشتری در این زمینه به خرج دهند و زیر بار عقاید و سیستم های تحمیلی نروند و بر عقاید خود بایستند تا شاهد این بچه بازی ها و کارهای بی معنی و مفهوم نباشیم.

این روزها جریان حضور بازیگران سینما و تلویزیون بر روی صحنه تئاتر با فراوانی مواجه شده است . شما شامل این پیشنهادات نشدید؟

باور کنید خیلی دلم برای صحنه تنگ شده و حتی برای بازی در چند تئاتر هم دعوت شدم ، اما واقعیت این است که در آنجا هم یک جریانی به راه افتاده که بیشتر جوان‌ها سراغ آثار فرمالیستی و آوانگارد هستند که زیاد مورد علاقه من نیست و در واقع نمی توانم درک کنم که در مغز جوان‌های این نسل چه می‌گذرد.

تجربه آخرین حضور شما در صحنه تئاتر مربوط به کدام نمایش می‌شود؟

آخرین حضورم در صحنه تئاتر مربوط می شود به نمایش «در مصر برف نمی بارد» به کارگردانی علی رفیعی که در تئاتر شهر روی صحنه رفت ، اما یک بخش مولانا خوانی در برنامه «رادیو هفت» دارم و خیلی به این کار علاقمندم و دوست دارم مردم بیشتر با این زمینه ادبی آشنا شوند ، چون امروز خیلی به ریشه ها و گنجینه هایی که داشتیم بی اعتنا شدیم و هیچ تحقیق و تفحصی در این مورد نمی‌کنیم.

شما به واسطه این برنامه شروع کردید به مطالعه اشعار مولانا؟

خیر . من همیشه به متون ادبی علاقه داشتم و می خواندم و خیلی دلم می خواهد که یک شبکه ادبی در تلویزیون تاسیس شود ، چون این همه گنج ناگشوده در این مملکت نهفته است که به آنها نپرداختیم و من دوست دارم اینها در زندگی مردم جریان داشته باشد تا از هجوم خشونت های امروز در امان باشند و نسیم جانان بر وجود آنها بوزد تا روح و روانشان لطیف شود و از استرس دور باشند . به همین دلیل در این زمینه یکبار به دفتر مهندس ضرغامی رییس سازمان صدا و سینما رفتم و وقت خواستم که این موضوع را مطرح کنم، اما اجازه ملاقات ندادند و من متعجبم که چرا مدیران ما این رفتار را می‌کنند. حتی در میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) که به من جایزه دادند، رییس سازمان صدا و سیما گفت منشی خبر آمدن من را به ایشان داده، ولی هنوز این ملاقات اتفاق نیفتاده است.

شما در امور روزمره به تماشای برنامه‌های تلویزیون هم می پردازید؟

از برنامه‌های تلویزیون «رهیافت» که یک برنامه علمی با حضور اساتید و شخصیت های برجسته است و «گفتگوی تنهایی» که به مباحث معرفتی و هستی شناسی می پردازد را دنبال می کنم و از آنها خوشم می آید، احساس می کنم نسبت به دیگر برنامه‌ها صادقانه‌تر هستند.

به نظر می‌رسد مطالعه از برنامه‌های روزمره شماست. چه زمینه‌ها و مباحثی را انتخاب می‌کنید؟

مطالعات من بیشتر در حوزه فلسفه و عرفان است و این مباحث را دوست دارم، هر چند بیشتر دلم می خواهد از همه جوانب زندگی چیزی را بیاموزم و به تازگی خواندن کتاب‌های مقدس هندی ها را آغاز کردم. به این نتیجه رسیده‌ام که انسانی که چنین از بیرون در جنگ و ستیز است، در درون آرام و آزاد است.

زمانی که مشغول بازی در یک فیلم یا سریال هستید مشکلی در این روند به وجود نمی آید؟

خیر. وقتی از فضای کار بازیگری خارج می‌شوم و به منزل می آیم ، خودم را جدا می کنم و به مطالعاتم می پردازم. حتی گاهی بعد از یک تعطیلی میان کار آن قدر در فضای مطالعات غرق می‌شوم که فراموش می‌کنم چه نقشی را باید بازی می‌کردم.

جدیدترین پیشنهاد یا کاری که حضور شما در آن قطعی شده چیست؟

قرار داد فیلم سینمایی «دو» به تهیه‌کنندگی پرویز پرستویی و کارگردانی سهیلا گلستانی را بستم که یک درام خانوادگی است و احتمال دارد در روزهای آینده کلید بخورد و فیلمبرداری آن تا اوایل مهرماه ادامه داشته باشد.

در فیلم سینمایی «آتش بس ۲» ساخته تهمینه میلانی هم حضور دارید که به زودی در سینماها اکران خواهد شد. این تجربه چطور بود؟

در این فیلم من نقش کوتاهی داشتم و فقط حدود ۳ تا ۴ جلسه سر فیلمبرداری رفتم و این همکاری بیشتر به خاطر خانم میلانی بود.بالاخره ما خانم‌ها باید هوای همدیگر را داشته باشیم.

مخاطبان بیشتر به واسطه آثاری که در تلویزیون بازی کردید شما را می‌شناسند. در پایان درباره سریال جدیدی که مشغول بازی در آن هستید هم توضیح بدهید.

مشغول بازی در یک سریال به نام «همه چیز آنجاست» به تهیه کنندگی داوود هاشمی و کارگردانی شهرام شاه حسینی هستم که یک سریال ۵۰ قسمتی است و تا پاییز ادامه خواهد داشت. در این سریال که مضمونی خانوادگی و اجتماعی دارد و به روابط انسان‌ها می‌پردازد ، یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کنم.