همسر شهید دوران از تصویری که از این شهید بزرگوار در مستند «عباس» ارائه شده رضایت دارد.

سوره سینما- نرگس خاتون دلیرروی فرد همسر شهید عباس دوران، بانویی است که هنوز در کلامش می‌توان عطر یاد و خاطره آن شهید بزرگوار را یافت. بخشی از زندگی او و همسرش در مستند داستانی «عباس» ساخته رضا میرکریمی به تصویر کشیده شده و پارسال در نمایش «هم هوایی» به کارگردانی افسانه ماهیان برش‌هایی از زندگی او روایت شده است. با او در هفته دفاع مقدس درباره این آثار و حال و هوای این روزهایش صحبت کردیم.

خانم دوران وارد هفته دفاع مقدس شده‌ایم. این روزها برای شما چه حال و هوایی دارد؟

نرگس دلیرروی فرد: این روزها برایم حس و حالی ویژه دارد. امروز صبح بعد از پیاده روی تلویزیون را روشن کردم و صحنه‌های مربوط به سال های جنگ را دیدم. حسی توام با دلتنگی و اندوه به قلبم رسوخ کرد. طبیعی است که خاطره های آن روزها زنده شدند.

این خاطرات شیرین هستند یا تلخ؟

شیرینی و تلخی توامان. شیرینی روزهایی که گذشته و بخش‌هایی خوب از زندگی من بوده. اما غم و جدایی هم در آن هست. دوری و دلتنگی همراه همیشگی این سال ها بوده است.

مدتی پیش در برنامه «نیمه پنهان» که از شبکه افق پخش شد، در گفت و گویی حضور یافتید و درباره شهید دوران صحبت کردید. به نظر می رسد در این گفت و گوها و حضورهای اجتماعی می‌خواهید تصویر واقعی این شهید بزرگوار را به مردم نشان دهید؟

بخشی از این گفت و گوها و محافل با این هدف برقرار می شوند که نسل امروز خاطره و یاد قهرمانان وطن را از یاد نبرند. به نظرم وظیفه ما است که واقعیت را درباره دوران دفاع مقدس و زندگی شهدا روایت کنیم و اجازه ندهیم مرور زمان باعث فراموشی این چهره ها یا تغییر واقعیت شود. حس می کنم اگر مردم و به ویژه جوان ها این حقایق را از زبان ما بشنوند تاثیر بیشتری می گیرند. این رودرویی و بیان واقعیت شاید بیش از خواندن مقاله روزنامه‌ها و دیدن مستندها تاثیر داشته باشد.

خوشبختانه نسل امروز احترام به شهدای عزیز و خانواده بزرگوار آنها را وظیفه خود می داند. برخورد مردم با شما چطور است؟

بیشتر مردم لطف دارند و ما را شرمنده مهربانی شان می کنند. گاهی باور این میزان توجه و محبت برای دیگران سخت است. مدتی پیش خانم دانشجویی که در استرالیا درس می‌خواند برای من هدیه ای فرستاد. خانم دانشجویی که در حاجی آّباد اصفهان زندگی می کند گاهی با من تماس می گیرد، سراغ از من می گیرد و محبت می کند. بعضی‌ها برای حل مشکلاتشان به روح شهید متوسل شده، نذر می‌کنند. همسر من قهرمان من یا شهر شیراز نیست. قهرمان ایران است و ادای دین مردم به این قهرمان طبیعی است. آنها هم مثل من قهرمانشان را دوست دارند و به او افتخار می‌کنند. اغلب مردم این نگاه توام با احترام را دارند، اما بعضی دل ما را می شکنند.

چرا؟

متاسفانه افرادی هستند که اگر کاری برای ما انجام می‌دهند سرمان منت می گذارند و بارها به آن اشاره می‌کنند. اگر کاری ساده انجام می‌دهند درباره اش صحبت می کنند و نوع حرفهایشان نشان می دهد که چه دیدگاهی نسبت به ما دارند. این آزار‌دهنده است.

وقتی دلتنگ می‌شوید چطور شرایط را تحمل می‌کنید؟

متوسل به خدا و ائمه می شوم. ۳۲ سال از شهادت شهید دوران گذشته اما حس من هنوز  تاره است. نمی توانم آن روزها را از یاد ببرم و با آن خاطرات زندگی می‌کنم. دکتر کامران باقری لنکرانی وزیر سابق بهداشت پزشک معالج من در شیراز است. ایشان برای درمان من بارها توصیه کرده که ناراحت نباشم و غصه نخورم. به ایشان می گویم که نمی توانم یاد آن روزها نباشم و دلتنگ نشوم. ایشان می‌گوید: گذشته شما پرافتخار است. با غرور به آن نگاه کن. به پسر و نوه‌ات افتخار کن. این حرف‌ها درست است، اما تنهایی سخت است و دلتنگی علاجی ندارد.

پارسال نمایش «هم هوایی» روی صحنه رفت و یکی از شخصیت های نمایش تداعی کننده شما بود. این نمایش را دیدید؟

بله. این نمایش را در شیراز و تهران دیدم. پسر و عروسم هم این نمایش را دیدند. این تصویر و قصه را دوست داشتم. خانم الهام کردا برای بازی در نقش همسر شهید انتخاب خوبی بود و بازی درخشانی داشت. با ایشان صحبت کردم و توضیح داد که سه ماه مربی داشته تا مثل من شیرازی صحبت کند. خانم کردا به شیرینی شیرازی را صحبت می کرد و روی صحنه حضوری تاثیرگذار داشت. در اجرای تهران بسیاری از تماشاگران را دیدم که با چشمان اشکبار سالن را ترک می‌کردند.

استقبال از نمایش در شیراز چطور بود؟

در شیراز سالن ویژه تئاتر نداریم و این به نمایش ها لطمه می زند. «هم هوایی» در سالن احسان روی صحنه رفت. تماشاگران آن را دوست داشتند، من هم سه شب این نمایش را دیدم. اما از نظر اجرا تماشای «هم هوایی» در سالن مخصوص تئاتر لذت مضاعف داشت و خوشحالم اجرای تهران را از دست ندادم.

شما در اکران مستند داستانی «نام‌ها» و رونمایی از اپیزود «عباس» حضور داشتید. نظرتان درباره این مستند داستانی چیست؟

من این فیلم را دوست دارم. تجربه ای متفاوت و هنرمندانه بود و روی مخاطب تاثیر مثبت داشت. همراه پسر و عروسم این فیلم را دیدیم. آنها هم حسی مشابه من داشتند. آقای میرکریمی در سالگرد شهید دوران امسال در ۳۰ تیر در شیراز این فیلم را نمایش دادند و واکنش‌ها مثبت بود. مردم با این فیلم ارتباط برقرار کردند.

در فیلم سینمایی «خلبان» ساخته جمال شورجه به زندگی شهید دوران اشاره شده. این تصویر را دوست دارید؟

برای ساخت این فیلم هم زحمت فراوانی کشیده شده. اما «خلبان» نتیجه یک گفت و گوی نیم ساعته است و آنچه در آن نمایش داده شده رضایت صد در صدی من را فراهم نمی‌کند.

دوست دارید فیلم سینمایی درباره شهید دوران ساخته شود؟

مهم این است که تصویری واقعی و اطلاعاتی درست از ایشان به مخاطب منتقل شود. به نظر می رسد بعضی دوستان نیات خیری درباره شهدا دارند، اما برای تولید فیلم یا مستند زمان لازم را نمی‌گذارند. برای ساخت اثر هنری درباره شهدا باید صبور و با حوصله بود.