یکی از این فیلم‌ها که در روز پنجم روی پرده رفت، «یحیی سکوت نکرد» به کارگردانی کاوه ابراهیم پور بود که در جدول گروه هنر و تجربه قرار داشت و بر خلاف انتظار اکثر حاضران در سالن، اثری قابل تامل و دوست داشتنی بود. «یحیی سکوت نکرد» جزو آن دسته از آثار سینمایی است که داستان خود را در قاعده ای استاندارد و دور از پیچیدگی روایت می کند و از همان ابتدا با مخاطب رو بازی می کند و با این شرایط کشش درام خود را نیز دچار لغزش نکرده و روان پیش می رود. فیلمنامه «یحیی سکوت نکرد» را طلا معتضدی نوشته که در صورت پالایش دقیق تر و بازنگری مجدد در بالانس کردن و جای گذاری هوشمندانه تر ماجراها در پرده‌های اثر ، تاثیرگذارتر عمل می کرد، هر چند که با تمام این شرایط موضوع بکر و نگاه صادقانه به آن از زاویه دید یک کودک کار خود را می کند و تماشاچی بدون احساس کسالت و رخوت با اثر همراه می شود.

 

در این بین نمی توان در کنار حضور فاطمه معتمدآریا به نقش آفرینی کودک این فیلم اشاره نکرد که از جنس حضورهای جذاب و خیره کننده ای است که با بهره گیری از هوش سرشار خود جذابیت کاراکتر مورد نظر را دوچندان کرده و به یکی از برجسته ترین نقاط اتکاء اثر تبدیل شده است. «یحیی سکوت نکرد» متعلق به سینمای داستانگویی است که با مخاطب خود معامله نمی کند و ترفندها و پنهان کاری های مرسوم را واسطه و دستمایه قرار نمی دهد تا بر ذهن او زخم و اثر بگذارد ، بلکه مماس با او و موازی با ذهن مخاطب داستانش را سر راست روایت می کند و حتی در فرم خود نیز به این قاعده پایبند است و با استانداردها پیش می‌رود.

در پایان نکته ای که باید عنوان کرد این است که چطور این اثر در بین آثار هنر و تجربه قرار گرفته، اما برخی آثاری که به نظر از مقدمات تبدیل شدن به یک فیلم هم برخوردار نیستند در بخش نگاه نو جشنواره کام مخاطب را تلخ می کنند. «یحیی سکوت نکرد» قصه ، ساختار و سر و شکل قابل توجهی دارد و از طرفی هم با بهره گیری از بازی فاطمه معتمدآریا می تواند در اکران وسیع تری به مخاطب عرضه شود و با متر و معیار شخصی برخی از دوستان وارد گروه هنر و تجربه نشود.