فیلم‌های ۱۰۰ ثانیه‌ای به دلیل ماهیتشان، ایده‌های انفجاری دارند.

سوره سینما- سایت حوزه هنری نوشت: در سال های اخیر، سینمای کوتاه حرفه ای، بُعدی از صنعت فیلمسازی جهان در قالب هایی چون داستانی، مستند و انیمیشن و آثاری با موضوعات جدی مفهومی و عمیق را در برگرفته است. سینمای کوتاه حرفه ای در قرن بیست و یک با ساختار کاملا صنعتی و حرفه ای، از سینمای آموزشی آماتوری که در جهان از آن به عنوان سینمای دانشگاهی یاد می شود، متمایز شده است.
در فیلمسازی کوتاه، اصل کلی بر آن است که در حداقل زمان ممکن، به بهترین و رساترین شیوه، قصه تعریف شده و پیام رسانده شود. در فیلمنامه های آثار کوتاه بر خلاف فیلمنامه های بلند مبتنی بر ساختارهای سه پرده ای، فیلمساز در اندک زمانی، تماشاگران را با موقعیت دراماتیک، داستان، فضا و شخصیت ها آشنا می سازد، چرا که شکل پرداخت در فیلم های کوتاه به گونه ای است که می توان در دقایق اولیه، خطوط داستانی اثر را درک نمود. اما از طرفی، فیلم کوتاه معمولا توام با تعلیق است و تماشاگر در یک کنش و کشش دراماتیکی، با خط اصلی فیلم همراه شده و برای پی بردن به راز نامشکوف و قصد و غرض فیلمساز باید تا پایان داستان، فیلم کوتاه را دنبال نماید.

یکی از شاخه های نوظهور فیلم های کوتاه، فیلم ۱۰۰ ثانیه ای است که در سال های اخیر بسیار مورد استقبال سینما دوستان و کارگردانان جوان قرار گرفته و در کشورهای دارای صنعت سینما، جشنواره های متعدد و معتبر فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای برگزار می شوند. برگزاری جشنواره بین المللی فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای در کشور ما نیز یکی از جوانترین رویدادهای سینمایی است که همه ساله به همت حوزه هنری میسر می شود.

فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای برخلاف تصور عمومی، کلیپ، نماهنگ، فیلم های موبایلی یا پیام های آموزشی نیستند. این فیلم ها که می توانند در قالب های داستانی، انیمیشن یا مستند ارائه شوند، هویت کامل یک فیلم مستقل را دارند و گروهی حرفه ای با طرح و ایده ابتدایی و موجز شروع به ساخت آن ها می کنند. برای مثال در فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای داستانی که از ساختار خوبی برخوردار باشند، معمولا با ایده هایی غافلگیر کننده و جذاب روبرو هستیم که در کوتاهترین زمان ممکن، قصه ای کامل را برای مخاطب تعریف کرده و حتی همانند یک فیلم کوتاه با زمان ده یا بیست دقیقه، اوج و فرود داستانی داشته و در نقطه پایانی می‌توانند مخاطب را کاملا هیجان زده، غافلگیر و یا مغموم کرده و یا به خنده بیندازند.

همچنین فیلم های ۱۰۰ ثانیه برخلاف آنچه تصور می شود، فیلم های آماتوری نیستند و قرار نیست مثلا دانشجویان سینما با ساخت این دست از فیلم ها مشق فیلم کوتاه یا بلند کرده و از تجربه ساخت شان برای کارهای مهم تر در آینده استفاده کنند؛ چرا که ساخت فیلم های کوتاه ۱۰۰ثانیه ای خود نیاز به تبحر و تجربه دارد. اینکه کارگردانی بتواند در کمتر از تنها دو دقیقه پیام خود را از طریق یک داستان، ایده خلاقانه و یا طرحی تخیلی و فانتزی به مخاطب برساند، قطعا کاری دشوارتر از ساخت فیلمی با زمان بالا است و نیاز به کوشش و وسواس و دقت بیشتری نیز دارد. یعنی تنها به صرف داشتن زمان کوتاه نمی توان فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای را در دسته فیلم های تجربی یا آماتوری قرار داد.

فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای معمولا ایده هایی انفجاری دارند، به این معنا که ایده و طرح ابتدایی این دسته از فیلم ها بر مبنای غافلگیر کردن مخاطب چیده می‌شوند. مثلا کودکی فقیر با کفش های کهنه آرزو می کند به جای پسری ثروتمند که با کتانی های گران قیمت روی نیمکت پارک نشسته و بسیار خوشحال بنظر می رسد باشد و این آرزو محقق می شود و ناگهان می بینیم پسر ثروتمند با کتانی های کهنه و پاره می دود و از شادی فریاد می کشد و اینجاست که کارگردان با شیوه ای غافلگیر کننده به مخاطب می‌فهماند پسر ثروتمند در واقع فلج مادرزاد بوده و حالا که جایش با پسرک فقیر عوض شده، بدنی سالم دارد. این دست موقعیت‌های کوبنده و جذاب و ابتکاری در فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای که اغلب توسط کارگردان های جوان ساخته می شوند، به وفور دیده می شود. فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای این مزیت را دارند که در کمترین زمان ممکن بیشترین تاثیر را بر مخاطب خود بگذارند و در ذهن وی باقی بمانند.

دیگر حُسن بزرگ فیلم های کوتاه و به خصوص فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای که اغلب با فن آوری نوظهور دوربین های دیجیتال تولید می شوند، در این است که کمیت بالایی دارند و این کمیت در نهایت، کیفیت را نیز به دنبال خواهد داشت. به این معنا که سهولت در ساخت فیلم های کوتاه ۱۰۰ ثانیه ای و کم خرج بودن تولیدشان می تواند طیف وسیعی از کارگردانان، دانشجویان فیلمسازی و حتی علاقمندان به ساخت فیلم را جذب نموده و از بین تعداد بالای تولیدات این نوع فیلم ها در جهان می توان انتظار آثار درخشان و شاهکارهای بیشتری را نیز داشت.

پخش فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای نیز با توجه به گسترش شبکه های اجتماعی و اینترنت در دنیا بسیار آسان شده است. حتما طی یکی دو سال اخیر که شبکه های اجتماعی بر روی تلفن های همراه هوشمند فراگیر شده، شما هم با فیلم های خلاقانه ۱۰۰ثانیه ای که علاقمندان به سینما بر روی این شبکه ها قرار می دهند، روبرو شده اید و چند تایی از آن ها را دیده اید. این فیلم ها را می توانید در اتوبوس، محل کار، زمان استراحت، بین کلاس های مدرسه و دانشگاه، هنگام صرف غذا و حتی پشت چراغ قرمز تماشا کنید. اهمیت فیلم های ۱۰۰ ثانیه ای دقیقا در همین مطلب نهفته است. اینکه با زندگی سریع و پرشتاب دنیای امروز آداپته شده و نبض زندگی پر شده از فن آوری را در دستان خود گرفته است.