به گزارش سوره سینما ، مهدی سجاده‌چی گفت: در زمینه کاربرد کم اقتباس در آثار سینمای ایران، یکی از دلایل به دشواری این کار برمی‌گردد؛ به ویژه اقتباس از روی آثار خارجی که واقعا کار سختی است که بتوان آن اثر را با فرهنگ ایران هماهنگ کرد به همین خاطر معمولا این اتفاق دیر به دیر در سینمای ایران اتفاق می افتد. برخی آثار اقتباسی در سینمای خودمان مثل «ناخدا خورشید» و دیگر آثار آقای مهرجویی موفق بوده‌اند.

وی ادامه داد: در مورد ادبیات خودمان و استفاده از آثار اقتباسی به شکل تصویر کمی تفاوت دارد؛ چراکه بعضا برخی آثار ادبی ارزش سرمایه‌گذاری معنوی را ندارند و از آنها نمایشنامه جالی درنمی‌آید و در نهایت در تصویر هم ممکن است برای مخاطب جذاب به نظر نیایند اما شاید همان کتاب خوانندگان زیادی داشته باشد. نکته بعد در این زمینه این است که بخشی از آثار ادبی که برای سینما جذاب‌اند و ارزشمند محسوب می‌شوند، اصولا از هنر ادبیات نو تاثیر گرفته‌اند بنابراین اینگونه آثار برای تبلیغ سینما شدن حداکثر یک فیلم هنری با مخاطب کم ممکن است از آن دربیاید. اصولا خیلی کار سختی است که بشود آثار سینمایی جذابی را از آثار ادبی بیرون کشید چون بیشتر احوالات درونی نویسنده در آن حاکم است.

سجاده‌چی سپس به سرانه مطالعه در سطح جامعه اشاره کرد و گفت: اصولا کشوری مثل امریکا که سرانه مطالعه‌اش خیلی بیشتر از کشور ماست، رمان‌های پرفروش زیادی هم دارند و اکثر مردمشان که اهل فرهنگ هستند، رمان‌ها را می‌خوانند؛ چراکه هنوز جو ادبیات در کشورشان وجود دارد اما در کشور ما متاسفانه سالهاست که فضای ادبیات خاموش است و یا مثل یک شعله کم رمق فقط وجود دارد. به نظرم مشکل اصلی سرانه مطالعه پایین کشورمان است که به یک جریان تبدیل نمی‌شود. به عنوان مثال کتابی مثل «هری‌پاتر» نوشته می‌شود و در نهایت هم خیلی پرفروش می‌شود، آنقدر پرفروش که به طور طبیعی سینمای کشورمان با منت‌کشی و خواهش و تمنا کتاب‌هایشان را می‌خرد و فیلم  می‌سازد. طبیعتا همه آنهایی که این کتاب را خواندند علاقه‌مندند تا فیلمش را هم ببینند، در نتیجه یک اثر ماندگار اقتباسی می‌شود.

این فیلم‌نامه‌نویس بار دیگر تاکید کرد: کم بودن مطالعه مردم است که جریان را برای اقتباس بوجود نمی‌آورد. ناگفته نماند که دوره‌ای سیمافیلم در زمینه آثار اقتباسی تلاش‌هایی انجام داد اما اتفاقی نیفتاد و همچنان درجا زده‌ایم. پدیده‌های فرهنگی زوری نیستند و باید بر اساس نیازهایی آنقدر تکرار شوند تا در نهایت تثبیت شده و به عنوان یک پدیده فرهنگی در جامعه جا بیفتند.

او همچنین یادآور شد: امید من به عنوان فیلم‌نامه‌نویس در این زمینه، متن‌های قدیمی مثل آثار نظامی، فردوسی و … است که به نظرم جنبه داستانی توانا و نیرومندی دارند که آن هم با اندازه‌های تولید در سینمای ایران سازگاری ندارند؛ ضمن اینکه اراده‌ای هم در این زمینه وجود ندارد به دلیل اینکه تصور می‌شود که داستان‌های گنجینه ادب فارسی پر از حکمت‌اند اما از این لحاظ شاخص نیستند.

وی سپس درباره اینکه چرا در اکثر آثار دفاع مقدس سینمایی بحث اقتباس از خاطره‌نگاری ها خیلی کم دیده می‌شود، خاطرنشان کرد: این موضوع هم دلایلی دارد. معمولا این موضوعات پاسخ مناسبی در گیشه‌ها نداشته است. بنابراین تهیه کنندگان دچار تردید می‌شوند؛ ضمن اینکه به نظرم اگر روی هر موضوعی جدی و با همه ظرفیت کار شود، همیشه عده‌ای مخالفت می‌کنند و حساس می‌شوند که این موضوع شامل همه بخش‌های می‌شود. مسلما در حوزه دفاع مقدس هم که حساسیت‌ها بالاتر است این اتفاق می‌افتد.

سجاده‌چی در پایان اعلام کرد: اکنون مشغول نگارش یک سریال ۳۰ قسمتی برای تلویزیون هستم. همچنین طرحی هم برای سینما برای یکی از کارگردانان در دست دارم که سال آینده انجام خواهد شد.

منبع: پایگاه خبری حوزه هنری