سوره سینما – یزدان عشیری : در هفته ای که گذشت همراه با هیات مشترک مدیران حوزه هنری و دو تن از فرماندهان دفاع مقدس و از پیشکسوتان نیروی دریایی کشور موفق شدم سفری چهار روزه ایی را به سواحل مکران داشته باشم. مکران و سواحل آن برایم ناشناخته بود و بی تردید، برای بسیاری دیگر هم ناشناخته است. ان چه در این سفر چند روزه استنباط کردم عمق نگاه استراتژیک رهبری انقلاب بودکه در چند ساله اخیر به صراحت بر اهمیت دریا، فرهنگ دریایی و ظرفیت ها و مزایایی بی شمار موقعیت خلیج فارس و دریای عمان و سواحل مکران تاکید و تمرکز داشته اند. بدون شک، در این نوشته حق مطلب در روایت و تبیین عظمت و اهمیت این خطه ژئوپلتیکی و استراتژیکی  میهن عزیزمان ادا نمی شود و صرفا، نگاه و اشاره ای دارد به یک ضرورت اجتناب ناپذیر مغفول مانده. همین.

سفری از بندرعباس یکی از مهم ترین و استراتژیک ترین نقاط کشور تا شرقی ترین نقطه جنوب.

کنکاش در قلب زمین و گرانیگاه تحولات منطقه و جهان و استمرار سفر در طول نوار مرزهای دریایی تا زاویه تلاقی شرق و جنوب و مرز پاکستان- مسیری که قرن‌ها،  تحولات تاریخی و تمدن‌ها و فرهنگ‌ها در آن رقم خورده است.

چشم انداز مکران، ساحل آب های گرم و نیل گون دریای عمان وخلیج فارس، رویشگاه جاذبه های منحصر به فرد و چشم نواز با جنگل های بی همتای حرا و زادگاه مرغوب ترین مروارید جهان.

چشم اندازی بکر و متفاوت از امواج غران دریا آن گاه که بر موج شکن ها می کوبند، شنای گروهی دسته های فراوان ماهی و رمه های پرندگان زیبای دریایی/ و البته، صدای پاهای مرتعش و لرزان اما تهدیدگر ناوهای بیگانه و دشمنی که«کفتاروار»به سنت سلف شان که به این نقطه طمع ورزیده بودند اینک نیز، از آن سوی باختر بساط شان را بر گستره غنی ترین گنجینه های اقتصادی، سیاسی و ترانزیتی منطقه پهن کرده اند.

اما در نقطه مقابل جبهه قدرتمند اقتدار، آگاهی، ایمان و شور انقلابی با تکنولوژی های مدرن، امکانات و تجهیزات نظامی و فراتر از همه، با قامت های استوار و قلب های بزرگشان ایستاده است. دریادلان دلیر نیروی دریایی که ذره ذره خاطره هایشان سرشار از شگفتی و غافلگیری دراماتیکی است که سینمای ایران اساسا، به دلیل ابتلا به مرض آپارتمان زدگی و طاعون ابتذال از آن‌ها سال هاست که دور مانده است.

سواحل مکران از«بندر عباس» تا«جاسک» و«کنارک» و تا «چاه بهار» و «پسابندر» مسیری دل‌انگیز، غرورآفرین و  فراموش‌نشدنی رقم می خورد. وقتی به منظره حیرت‌انگیز برخورد موج و صخره و ارتفاع آب‌ها که گاه، تا ۵ متر پس از برخورد با صخره‌های بلند، اوج می‌گیرند، نظاره می‌کنید به عظمت حماسه هایی که لحظه لحظه با ناوها و شناورها، یگان ها و تیپ ها، با آزمودگی، آگاهی و روح بلند و حماسی مردان دریا که دیگر آوازه شان تا اقصی نقاط جهان هم پیچیده و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی تا بندر «عدن» و «باب المندوب» هم به اهتزاز در آمده است و دزدان دریایی از تصور نام شان وحشت زده می‌شوند پی می برید.

این ها بخشی از همه صحنه‌ها و جذابیت هایی است که در آئینه پژمرده و تیره سینمای ما نشانی از آن‌ها نیست.

راه رفتن روی «مریخ»  و تماشای مسیر جاده چابهار به گواتر و کوه‌های زیبا و منحصر به‌ فرد مینیاتوری یا مریخی که در هر پلان آن منظره‌ بدیع و دل‌پذیر شکوه و زیبایی خداوند متجلی است و در کنار آن تماشای آثار متعدد از چاه‌ها، حفره‌های کوچک و بزرگ، پی‌ها و معماری ها، صخره ها و تخته سنگ‌های تراشیده شده به دست معمار طبیعت، باد، شن، رمل و طوفان.

به راستی چرا سینمای ما از این همه افتخار تهی شده است؟ از قهرمانان و اسطوره های دریا و … مانور اقتدار در دریای عمان، حضور گسترده در آب‌های آزاد، حضور موفق ناوگروه‌های ایران در مقابله با دزدان دریایی در خلیج عدن، عبور از کانال سوئز و حضور در مدیترانه برای نخستین بار، جولان زیردریایی های ایران در دریای سرخ، تمرین و قدرت نمایی در شمال اقیانوس هند، هدف قراردادن هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی مهاجم به حریم دریایی و پرواز هواپیماهای شناسایی بر فراز ناوهای آمریکایی، و ده‌ها شاخصه و فاکتور دیگر که ایران را به قدرت نظامی اول منطقه تبدیل کرده  است چرا در تصاویر و محصولات هنری ما نشانی از آن نیست؟

پس بی دلیل نیست که رهبری معظم انقلاب تاکید می فرمایند:« به سواحل جنوب شرقی کشور اهتمام کنید و اهمّیت بدهید.»

سواحل مکران، گنجی که به دلیل دورافتادگی و مغفول ماندن، تاکنون چندان که باید مورد استفاده قرار نگرفته است.

تماشای اسکله ها، کشتی‌ها و قایق‌های صیادی، صیادان و انواع ماهی‌ها و شاه میگوها

گویی اینجا زمین در جوش‌وخروش است – تپه های گل افشان و فواره های گلی

برایند این سفر و این سلوک و کنکاش ۹۶ ساعته هیات هنرمندان اعزامی به سواحل مکران این است که سپید پوشان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و دلیر مردان یگان های شناور، هوا دریا، تکاوران و تفنگداران دریایی، با رصد کامل تحرکات متجاوزین در طول بیش از دو هزار کیلومتر سواحل جنوبی، از چابهار در شرقی ترین بخش این سواحل تا منتهی الیه شمال غربی خلیج فارس همچون دوران طلایی دفاع مقدس خوش می درخشند و چون نگینی درخشنده بر عرشه کشتی افتخار و صلابت خویش استوار ایستاده است و هر ماموریت شان استمرار سلسله عملیات برق آسا و غافل گیرانه اشکان، شهید صفری، مروارید، رعد، مرجان، تکسا ۱ و ۲ و نظایر آن است و با تأسف این همه شکوه، عظمت و شگفتی جایش در سینمای ما، در آثار مستند و کوتاه و تله فیلم‌های ما خالی است و نسل های جوان و نوجوان از این همه پشتگرمی و اقتدار بهره مند نیستند.

وقت آن است که سینما با خلیج فارس، با دریا و دریادلانش گره بخورد و افقی جدید در این فضا گشوده شود و از طریق تولید مستند، برنامه های تلویزیونی، بازی‌های رایانه ای، آثار پویانمایی و فیلم‌های سینمایی بیش از همیشه عظمت، اقتدار، زیبایی، یکدلی و غرور و سربلندی ایران در خلیج فارس و دریای عمان به نمایش گذاشته شود.