سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema

برچسب برای"حسین ساعی منش"

kafshhayam-koo

کامِدی!!/ نقد «سوره سینما» بر «کفشهایم کو؟»

می‌شود این حرف‌ها را ادامه داد. از عیب‌های دیگر فیلم یا حسن‌های احتمالی‌اش گفت. اما به نظر می‌رسد همین موارد اساسی کافی باشد برای این‌که توجیه کند چرا «کفشهایم کو» فیلم خوبی نشده است!

۲۹ خرداد ۱۳۹۵
margemahi9

تلاشی بی‌نتیجه برای نمایش دغدغه‌های ظاهرا مهم فیلمساز!/ نقد «سوره سینما» بر فیلم «مرگ ماهی»-۱

مشکل اصلی «مرگ ماهی» اما چیز دیگری است که تمام ایرادهای گفته‌شده از پیامدهای آن هستند: فقدان فیلمنامه‌نویس. «مرگ ماهی» یکی از مهم‌ترین نمونه‌های سینمای ایران است که طرح اولیه‌اش را به خاطر نبودن کسی که دقیقا «فیلمنامه‌نویس» باشد تباه کرده.

۱۵ خرداد ۱۳۹۵
hasht-nefrat-angiz
نگاهی به فیلم «هشت نفرت‌انگیز» آخرین ساخته کوئنتین تارانتینو؛

عقب‌نشینی از ساخت فیلم خوب، به نفع طرفداران!/ بررسی فیلم‌های روز جهان در «سوره سینما»؛ «هشت نفرت‌انگیز»

این ابهاماتی که در روابط شخصیت‌ها و روند قصه دیده می‌شوند، علاوه بر این‌که این بخش آخر را بسیار غیرمنطقی و نامتجانس جلوه می‌دهند، حتی می‌توانند این سوال را برایمان مطرح کنند که آیا اصلا با طرح داستانی ویژه‌ای روبه‌رو بودیم؟

۵ اردیبهشت ۱۳۹۵
shekaf1

خلاء درام واقعی، عصبیت بی‌دلیل، تکرارهای ملال‌آور! / نقد «سوره سینما» بر «شکاف»-۱

فیلم «شکاف»، در برهوت اکران این روزها شاید «قابل دیدن» باشد، اما بعید است که «قابل دفاع» هم محسوب شود.

۵ بهمن ۱۳۹۴
the-walk-1

پشت‌بام نیویورک! / نقد «سوره سینما» بر فیلم «بندبازی» (the walk)

… اما همه این‌ها روی کاغذ است. «تصورات»ی است که از فیلم داریم نه «خود» فیلم. هیچ‌کدام نتیجه‌گیری مشخصی از تماشای فیلم نیست. صرفا تعدادی دودوتا چهارتاست؛ حساب و کتاب‌هایی ملال‌آور که باعث می‌شود ناشیانه دست فیلمساز را از هر نوع برگ برنده‌ای خالی بدانیم.

۱ بهمن ۱۳۹۴
nahid-shab
نگاهی مقایسه‌ای به دو فیلم «ناهید» و «شیفت شب» ؛

چطور فیلمی به دامن «فمنیسم» می‌غلتد؟ / بررسی تطبیقی «ناهید» و «شیفت شب» در سوره‌سینما

انگیزه‌یابی برای سازندگان این قبیل آثار و گشتن دنبال این‌که چرا چنین مباحثی در سینما مطرح می‌شود و وسط کشیدن پای فمینیسم و تاثیرات آن، شاید پیچیده کردن بحث، بیش از حد لزوم باشد.

۷ دی ۱۳۹۴
jame-daran1
نگاهی به فیلم «جامه‌دران» به بهانه اکران در سینماها:

فیلمی که فقط «بد نیست»! / نقد سوره‌سینما بر «جامه‌دران»-۱

در بهترین حالت، مهم‌ترین موفقیت اولین فیلم حمیدرضا قطبی می‌تواند این باشد که به عنوان فیلمی «بد» در حافظه پیگیران سینما ثبت نشود.

۲۵ آذر ۱۳۹۴
mahi-siah
نگاهی به فیلم «ماهی سیاه کوچولو» ؛

راهنمای «ابتر» بودن با زبان ساده! / نقد «سوره‌سینما» بر «ماهی سیاه کوچولو»-۱

«ماهی سیاه کوچولو» فیلمی است که از همه جهت ابتر است. مساله چندان عجیبی هم نیست. فیلمی که صرفا به «آپارتمانی نبودن»ش افتخار کند و نفس حضور در لوکیشن جنگل را مزیت بداند، معلوم است که یک نتیجه حداقلی خواهد داد که هیچ‌کس را راضی نمی‌کند.

۱۷ آذر ۱۳۹۴
arghavan1
نگاهی به فیلم «ارغوان» به بهانه اکران در سینماها ؛

فیلم‌سازانی که تصمیم گرفته‌اند «قصه» بگویند، اما نمی‌توانند!/نقد «سوره‌سینما» بر فیلم «ارغوان»-۱

فیلم «قصه‌گو» است، به این معنا که «می‌خواهد» قصه بگوید. اما هیچ قصه‌ای را به درستی تعریف نمی‌کند. از یکی به دیگری می‌پرد بدون این‌که از قبلی نتیجه گرفته باشد یا بخواهد بگیرد.

۱۴ آذر ۱۳۹۴
4shanbe1
نگاهی به اولین ساخته وحید جلیلوند ؛

چطور «تلخ» باشیم اما «یاس‌اور» نه؟

«چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» با به وجود آوردن هر دو حس؛ رضایت و همدردی، برای تماشاگرش، به خوبی نشان می‌دهد که «لزوما پایان تلخ تاثیرگذار است و پایان خوش، مضحک» تصور باطلی است و اگر فیلم، متناسب با آن‌چه نمایش داده به پایان برود، بدون شک می‌تواند تاثیرگذار و تامل برانگیز باشد.

۲۷ آبان ۱۳۹۴
roghane-mar
نگاهی به فیلم‌های هنر و تجربه/ «روغن مار»

وقتی سابقه‌ی کارگردان علیه خودش به کار می‌رود!

«روغن مار» را می‌شود چنین خلاصه کرد: فیلمساز، موبایلش را به دست گرفته و رفته وسط یک دعوای خانوادگی. یک ساعت از روابط آن‌ها را ضبط کرده، بدون این‌که برداشت خاصی از آن داشته باشد.

۱۶ آبان ۱۳۹۴
360-Daraje-2

حرکت در مسیر درست «سینمای داستانگو» اما با کمی خام‌دستی!

اولین حسن «۳۶۰ درجه» این است که برای «سرگرمی» قائل به اهمیت است؛ هم در قصه و هم در نمایش شخصیت‌ها. و در نتیجه از معدود فیلم‌هایی است که تماشاگرش را به یاد ساعت و زمان باقیمانده نمی‌اندازد.

۷ آبان ۱۳۹۴
honar-o-tajrobeh1

هنر، تجربه و چند داستان دیگر…/ آیا «هنر و تجربه» در مسیر اصلی خود گام برمی‌دارد؟

اگر «هنر و تجربه» بخواهد به زور، به عنوان الگوی سینمای ایران معرفی شود و شعار «چهارپا خوب، دوپا بد» را به «چهارپا خوب، دوپا بهتر» بدل کند و استعدادهای بالقوه سینمای عامه‌پسند را ببلعد، معلوم نیست در آینده چه بلایی سر همین سینمای نصفه و نیمه بیاید.

۲۱ مهر ۱۳۹۴
ghandoon1
نگاهی به فیلم «قندون جهیزیه» به بهانه اکران در سینماها:

«قندون جهیزیه»: فیلمی که از سال‌ها قبل به «سینمای امروز» پرتاب شده!

قصه‌ی فیلم، در یک دوران سپری‌شده اتفاق می‌افتد. دورانی که وقتی مرد داد می‌زند، زن حرفش را می‌خورد و سکوت می‌کند. دورانی که برادر بزرگتر اجازه دارد روی برادر کوچکترش دست بلند کند.

۵ مهر ۱۳۹۴
oscar3
در حاشیه‌ی حاشیه‌های معرفی نماینده ایران به اسکار:

چرا یکبار تکلیف‌مان را با «اسکار» روشن نمی‌کنیم؟!

هنوز معلوم نیست از اسکار و معرفی فیلم به آن چه انتظاری داریم. این مساله را هم بیش از هر چیز لیست نامزدهای اعلام‌شده نشان می‌دهد.

۳ مهر ۱۳۹۴