به گزارش سوره سینما، به بهانه اکران فیلم «دارکوب» برنامه «باهمستان سینما» به تهیه کنندگی الهه بهبودی و اجرای محمدرضا مقدسیان، این هفته میزبان کارگردان این فیلم بهروز شعیبی بود. وی علاوه بر کارگردانی فیلم های سیانور ، دهلیز و باغ آلوچه ، در فیلم هایی چون آژانس شیشه ایی ، طلا و مس بازی کرده است.

بهروز شعیبی درمورد دغدغه هایی که منجر به ساختن فیلمی متفاوت ولی مرتبط با نگرانی های اجتماعی می شود گفت :من فکر می کنم اصولا هر ابزاری در شغل و حرفه ی ما که در دست ما قرار گرفته وسیله ای است برای پیشبرد اهداف و افکار ما در جامعه ای که در آن زندگی می کنیم . مرحله اول جامعه که خودمان در آن زندگی می کنیم ودر مرحله بعد جامعه انسانی که پیرامون ما قرار گرفته است.

موضوع این فیلم اعتیاد زنان، چند سالی است که آمارهایی را به خود اختصاص داده که از این اعداد و رقم ها حرفی به میان نمی آید. دغدغه در هر دوره ای به سراغ آدم می آید و من به عنوان کسی که ابزاری در دستم بود مجبورم به این نگرانی ها پاسخ دهم . در واقع این ادای دین و زکات کاری است که در دست دارم.

آیا فیلم شدن برای شما مهم تر از پرداختن به دغدغه هایتان است گفت: من بزرگ شده سینما هستم قبل از دیپلم در سریال بازی می کردم . بعد دستیاری را تجربه کردم هر کاری انجام دادم و اول خودم را عضو و بیننده سینما می دانم . بر خلاف تصوری که از فیلم سازها می شود،  که اول به نگرانی هایشان فکر می کنند بعد به سراغ کار می روند. من اگر در حیطه کار خودم کار نکنم کار دیگری را بلد نیستم . با این امید کار می کنم که بتوانم دغدغه های مختلف را در سینما و تلویزیون به نمایش بگذاریم . روابط انسانی یکی از نگرانی های من است که در این سالها من را رها نکرده است. قبل از دهلیز که اولین فیلم سینمایی من بود حدود ۹ تله فیلم ساختم و باز هم نگرانی ام روابط آدم ها بوده است . به نظر نیازی به شناخت فرهنگ یا گویش آدم ها نیست ، در واقع پدر همه جای دنیا یک معنی می دهد و در جوامع مختلف این کمیتها کم و زیاد می شود ولی در ذات انسان ها فرقی ندارد وابستگی به پدر و مادر یا والدین به فرزندان و مجموع روابط انسانی که قاعدتا تعمیم دارد به اجتماع مهم است.

وی در مورد ایفای نقش در فیلم آژانس شیشه ای ادامه داد : این اتفاق مهم و خاصی بود برای من که در مقابل آقای پرستویی باشم یا در کنار آقای کیانیان، استادم آقای پسیانی در آن زمان مسئول انتخاب بازیگر بودند و من را برای ایفای نقش انتخاب کردند. بازیگری در این فیلم برایم مهم  و سخت بود ولی کار کردن در این مجموعه خیلی راحت بود برای اینکه وقتی در یک گروه حرفه ای قرار می گیری اتفاقات همه در سر جای خودشان رخ می دهند . گاهی آقای پرستویی با اینکه پشت به عوامل بودند به من تقلب می رساندند و این جزء اخلاق خوب و حرفه ای ایشان است.

بازیگر فیلم طلا و مس در مورد بازی های متفاوتی که از بازیگران در فیلم هایش دیده می شود ادامه داد: در ابتدا وقتی می خواهم کاری انجام دهم اولویت خودم بازیگری است چون تجربه این کار را داشته ام ارتباط با بازیگر را تا آخر فیلم قطع نمی کنم و اعتقادم این است که بازیگر بعد از تمرین با اسم شخصیت های فیلم شناخته می شود مجموعه ما همیشه بازیگردان و  حتی گروه کارگردانی دارد که این امر مهم و تاثیرگذاری است. یک بخش هم به توانایی های زیاد بازیگران ما برمیگردد و پتانسیل فراوانی که در آنها سراغ دارم و این دو بخش با هم تعامل دارند.

وی در پاسخ به این سوال که با داشتن تجربه بازیگری و کارگردانی چرا از بازیگردان در کارها استفاده می کنید گفت:واقعیت استفاده از بازیگردان به دلیل پرداختن به جزییات است. مسئولیت کارگردان فقط هدایت نیست و درگیر تکنیک و موجی از ارتباط ایجاد شده است و جزییات رنگ کمتری پیدا میکند حضور بازیگردان خیلی به جزییات کمک می کند .

شعیبی در مورد ترس از انتخاب امین حیایی به عنوان بازیگر فیلم دارکوب نسبت به ایفای نقش های گذشته و تغییر باور مخاطب ادامه داد: اصلا نمی ترسم ، قبلا هم این تجربه را کردم ، در فیلم دهلیز با بازی آقای عطاران یا سریال پرده نشین با هومن برق نورد و فرهاد آییش. بیننده آنقدر سلامت برای دیدن فیلم می آید که مهم آن چیزی است که ما به او نشان می دهیم . ویژگی آقای حیایی تجربه بالای اوست ما سکانس به سکانس حرف می زدیم و ایشان ایده داشتند .

کارگردان فیلم دهلیز در پاسخ به این سوال که بازی خوب بازیگر تا حدی به هدایت شما و چه میزان به توانایی هایشان باز می گردد گفت: در واقع تمرین در کارها خیلی مهم است و در بازیگران به شدت نمود پیدا می کند مثلا خانم بهرامی با ممارست توانست جایگاه امروزش را کسب کند.  پتانسیل بازیگرهای ما فراوان است و این برای من مهم است. برای شروع کار با آقای حیایی صحبت کردم ولی ایشان مشغول کار با آقای نعمت ا… بودند همینطور خانم افشار مشغول کار دیگری بودند با موافقت تهیه کننده پیش تولید را عقب انداختیم تا بازیگران منتخب از کار قبلی فارغ شوند. ما از رسیدن به جشنواره یک سال عقب افتادیم ولی خوشبختانه نتیجه حاصل شد. من دوست داشتم با آقای حیایی کار کنم ایشان مانند ورزشکاری که همیشه گرم است پر انرژی به کار بازیگری می پردازند. وقفه در تولید فیلم برای حضور بازیگران به نظرم لازم بود چرا که فقط هدایت کردن کافی نیست و به توانایی ذاتی بازیگر نیاز داریم و این توانایی در بازیگران ما بسیار زیاد است .

وی در مورد حاشیه های جشنواره مبنی بر انتخاب دو کاندیدای بازیگر زن از فیلم شان ادامه داد: ذات و خاصیت جشنواره حاشیه است ولی چون خودم برای فیلم جایزه نگرفتم متهم نمی شوم . انتخاب داوران بنظرم کاملا درست بوده چرا که ذهنیت خودم از بازی دو مادر در فیلم دارکوب همین بود. ما با همین ذهنیت این فیلم را ساختیم. دید من به هردو بازیگر یکسان بود.

شعیبی در پاسخ به این سوال که ثابت کرده  می تواند در فضاهای مختلف فیلم بسازد، مثلا فضای فیلم سیانور که ژانر پلیس معمایی دارد گفت : به جدا کردن موضوع خیلی فکر نمی کنم هر زمان دغدغه ای که به سراغم بیاید فیلم می سازم دارکوب سخت ترین فیلم من بود و در بطنش حرفی برای گفت داشت و فضای خاصی را می طلبید و به لحاظ تکنیکی هم چیز های خاصی می خواست که در ذهن یک کارگردان متفاوت بود و به یک اجرا و زبان جدید نیاز داشت. علی رغم اینکه فیلم سیانور را خیلی دوست داشتم به دلیل تجربه ی دهه ای که متعلق به آن نبودم  فضای متفاوتی را تجربه کردم.

وی در مورد فرمولی که باعث شده فیلم اجتماعی اش سیاه نمایی به نظر نیاید ادامه داد: در واقع راجع به خیلی از فیلم هایی که سیاه نمایی نامیده می شوند این عقیده را ندارم. نشان دادن آنچه در جامعه هست اگر برای تلنگر ساخته می شود دیگر سیاه نمایی نیست. اگر لحن تلخی در فیلم وجود ندارد و درامی را شکل می دهد که بیننده از دیدنش لذت ببرد در واقع به این تفکر بر میگردد که من به عنوان یک شهروند به حل مشکلات و معضلات امیدوارم و با نشان دادن فیلم به دنبال فرهنگ سازی و همبستگی برای حل مشکلات هستم..

کارگردان سریال پرده نشین در پاسخ به این سوال که معمولا فیلم های اجتماعی طرح موضوع می کنند ولی راه حل ندارند. دارکوب کم و بیش راه حل داشت معتقد هستید که آخر فیلم باید نتیجه داشته باشد گفت : اولویت من روابط انسانی است و تا بشر وجود دارد روابط پابرجاست انتهای تلخ یا باز خیلی نمی تواند امید بخش باشد خود من خیلی فیلم های پایان باز را دوست دارم انتخاب ما با توجه به فضای اجتماعی این پایان را می طلبید .