به گزارش سوره سینما، مرتضی آتش زم زم کارگردان فیلم سینمایی «سیمین» درباره فضا و مضمون قصه خود توضیح داد: فیلم «سیمین» تاثیر خشک شدن زاینده رود را در از نظر یک کودک بر شرایط زندگی یک خانواده بررسی می کند.

وی افزود: این فیلم همچنین به کودکان به عنوان آسیب پذیرترین بخش جامعه بعد از زنان نگاه کرده است. زیرا کودکان گروهی هستند که مشکلات محیط زیستی و اجتماعی بیشترین فشار را بر آن ها وارد می کند. این فیلم اگرچه درباره کودک است اما کودکان نیز با آن همذات پنداری می کنند.

این کارگردان با اشاره به کارکردهای جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان بر تقویت سینمای کودک و نوجوان بیان کرد: به نظر می رسد هر کاری نقاط قوت و ضعفی دارد. من اولین فیلم ام را به جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان ارائه کردم و شاید اگر این جشنواره نبود، اساسا وارد دنیای فیلمسازی نمی شدم. جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان نقطه شروع برای بسیاری از کارگردانان بوده است. عده ای هم متاسفانه آن را به چشم بستری برای تمرین فیلمسازی نگاه می کنند.

وی ادامه داد: باید تلاش کنیم در سینمای کودک و نوجوان نیمه پر لیوان را ببینیم و برای هر سه گروه مخاطبان بزرگسال، فیلمسازان و کودکان و نوجوانان برنامه ریزی داشته باشیم.

آتش زم زم با اشاره به مساله اکران در سینمای ایران گفت: مساله اکران نه تنها معضل سینمای کودک که مشکل سینمای ایران است. متاسفانه سینمای اجتماعی نیز این روزها با مساله اکران مواجه است. زیرا عمدتا فیلم های هجو و کمدی دارند دیده می شوند و سینمای اجتماعی نیز در اکران سوددهی قابل پیش بینی را ندارد.

وی ادامه داد: شرایط اکران نامناسب و ذائقه سازی اشتباه برای مخاطبان آفت سینماست و این میان سینمای کودک نیز آسیب پذیرتر از بقیه است.

این سینماگر همچنین با اشاره به راهکارهایی جهت حمایت از سینمای کودک و نوجوان خاطر نشان کرد: این سینما به حمایت دولتی در جریان تولید نیاز دارد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری ها و… به عنوان متولیان فرهنگی باید در تولید ورود کنند و دیده شدن آثار سینمای کودک نیز می تواند به واسطه جشنواره ها، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی تامین شود.