کارگردان فیلم «رسم عاشق‌کشی» صداقت نداشتن در رفتار، کج سلیقگی و خودی و ناخودی کردن در شورای پروانه ساخت را باعث هدر رفتن انرژی سینماگران دانست.

 خسرو معصومی کارگردان سینما، درباره اهمیت دقت مدیریت سینمایی جدید در چیدمان و عملکرد شورای پروانه ساخت و تاثیر آن در تولیدات سالانه سینما به سوره سینما گفت:  امیدواریم آقای ایوبی نسبت به چیدمان مدیران زیرمجموعه خود و چگونگی سیاست‌گذاری در مدیریت سینما دقت نظر و حسن نیت زیادی داشته باشند. خصوصا شورای پوانه ساخت و نمایش که تکلیف کمی و کیفی تولیدات سینما را مشخص می کنند از اهمیت بالایی برخوردارند.

وی ادامه داد: در شورای پروانه ساخت باید از افرادی بهره برد که به گونه‌ای دانشمند در حوزه سینما باشند. تا خیرخواهی و عقلانیت بتوانند به اعتلای سینما کمک کنند. متاسفانه در سال‌های اخیر شورای پروانه ساخت و نمایش هیچ‌گونه ارتباط مقبول و هماهنگی را با هم نداشتند. بینش سلیقه‌ای و محدود، اعمال نظر بی‌منطق و عملکرد رابطه‌مند شورای پروانه ساخت را به مانعی بزرگ بر سر فیلمسازان تبدیل کرده بود. در شورای جدید انتظار می‌رود از افراد باتخصص و با تعهد در سینما استفاده شود تا با حسن نیت نسبت به آثار و فیلمسازان برخورد کنند و به نیروی محرک سینمای ایران تبدیل شوند.

کارگردان فیلم سینمایی «رسم‌عاشق کشی» افزود: خود من حدود ۷ ماه برای دریافت پروانه «خرس» تکاپو کردم تا در نهایت با سختی توانستیم برای این فیلم مجوز ساخت بگیریم. انگار چند کارمند تنها حقوق می‌گیرند که فیلمسازان را از زاویه بالا نگاه کنند و با ایرادات سطحی سد راه تولید سینما باشند. در زمان مدیریت آقای سجادپور تنها و تنها پروانه ساخت براساس روابط صادر میشد. زبان بازی، عدم صداقت در رفتار و بیان، کج سلیقگی و خودی و ناخودی کردن در آن دوران انرژی سینماگران را کاملا به حدر میداد و بی احترامی  به سینما موج می‌زد. امیدواریم دیگر مدیران به سبک سجادپور عمل نکنند.

معصومی ادامه داد: اعضای شورای پروانه ساخت باید متشکل از آدم های سالامت باشد نه افراد سطحی‌نگر و ناتوان. دخالت در جزعی‌ترین مسائل فیلمنامه واقعا اذیت کننده و بازدارنده است. سینماگران شناخته شده و کاربلد که برای سینمای ایران اعتبار آورده‌اند نباید برای  ایرادات ملا لغتی مبهم انرژی صرف کنند. به هر حال افرادی که سالهاست در این سینما کار کرده اند بهتر از همه به خط قرمزها و مسائل بحث برانگیز واقفند و حتی با خود سانسوری محتاط رفتار می‌کنند تا سرمایه تهیه‌کننده و سرمایه گذار به خطر نیفتد. پس اعتماد به آنها در پیشبرد و اعتلای سینما تاثیر زیادی می‌گذارد.

کارگردان فیلم سینمایی «جایی در دوردست» افزود: به طور مثال مسعود کیمیایی کارگردان صاحب نام برای اخذ پروانه چقدر ماجرا داشت؟ حتی درتعیین اسم فیلمنامه هم با چالش روبه رو بود.یا کیانوش عیاری کارگردانی کار بلد است و تا کنون دوسریال برای تلویزیون ساخته که هر کدام آبروی صداو سیما هستند وقتی با سرمایه شخصی خود «خانه پدری» را میسازد. حالا با وجود موافقان و مخالفان نباید این فیلم مورد بی تدبیری قرار بگیرد. کارگردانانی که خواسته یا ناخواسته کم کار و بی‌انگیزه نسبت به سینما شده‌اند زیادند.

وی در پایان گفت: امیدوریم در دولت جدید و مدیریت سینمایی کنونی مدیران و اعضای شوراهای مختلف با نیت ارتقا وارد به کار شوند نه در جهت تیشه به ریشه سینما زدن. ما خوشبین هستیم و منتظریم که اتفاقات خوب برای سینما رقم بخورد. سینمای ایران که تا کنون افتخارات بسیاری در عرصه های بین الملل برای کشورش کسب کرده است استحقاق توجه و عنایت بیشتری دارد.