به گزارش سوره سینما، مایکل بی یکی از آن دسته کارگردانانی است که در طول ۲۷ سال فعالیتش، دست آوردهای فنی چشمگیری برای سینما به ارمغان آورده است؛ اما بسیاری از منتقدان فیلم‌های او را به دلیل تمرکز بیشتر روی اکشن تا شخصیت پردازی، دست آوردهای را نادیده گرفته‌اند. کمپانی دوربین سازی «رد»  دوربین اختصاصی مایکل بی دارد؛ این کمپانی حتی هنگام عرضه محدود دوربین کومودو، یک نسخه اختصاصی برای بی فرستاد. جدا از بحث فنی آثار بی، دسته‌ای از منتقدان از نحوه انتخاب تیم بازیگری بی گلایه‌مند هستند؛ این دسته از منتقدان معتقدند که کاراکترهای مرد فیلم‌های بی اکثرا از میان مردان خوش تیپ و قوی هیکل انتخاب شده و کاراکتر زنان اصلی نیز فقط زیبا چهره بوده و عمق شخصیتی ندارند.

حال هر نظری که درباره فیلم‌های او دارید، نمی‌توان منکر استایل سینمایی خاص مایکل بی شد. بی در هر فیلم چیز جدیدی در آستینش دارد؛ چندی پیش تصاویری از پشت‌صحنه فیلم‌برداری «آمبولانس» منتشر شد که خبر از سبک جدیدی از فیلم‌برداری با پهپادها می‌داد. مایکل کیس مدیر تولید «آمبولانس» در ۹ فیلم دیگر با بی همکاری داشته و یکی از وظایف او پیداکردن گجت‌های جدید برای استفاده در فیلم بوده است. در فیلم جدید آنها به سراغ پهپاد واقعیت مجازی رفتند. این پهپادها توسط اپراتور اختصاصی هدایت شده و تصاویر خارق‌العاده‌ای را ضبط کرده‌اند.

الکس ونور اپراتور پهپادها در فیلم گفت: وقتی پهپاد را به پرواز در می‌آورم، یک جورایی ادای سوپرمن را در می‌آورم؛ من سعی می‌کنم از زوایای خاصی فیلم‌برداری کنم. ما باید هنگام تصویربرداری، یک عینک واقعیت مجازی بپوشیم. من چشمانم در این لحظه دقیقاً جلوی پهپاد را می‌بیند. این اتفاق به ما این امکان را داد تا تصاویری ضبط کنیم که هیچ دوربین و یا پهپادی قادر به گرفتن آن نبوده است.

جیک جیلنهال درباره بداهه پردازی در سکانس‌های اکشن این فیلم به ورایتی گفت: من و یحیی حین برگشت به خانه‌هایمان بودیم و یحیی داشت آمبولانس را می‌راند. ما داشتیم بر می‌گشتیم تا لباس‌هایمان را عوض کنیم که ناگهان مایکل به ما زنگ زد. او گفت که رودخانه لس‌آنجلس را بازکرده‌اند! وقتی برگشتیم سر صحنه، مایکل به ما گفت: من یک طرحی دارم! من دو تا هلیکوپتر دارم! وقتی مایکل با تمامی کادر پشت‌صحنه هماهنگ شد، قرار بر این شد تا قسمتی از سکانس را بر طبق برنامه و قسمتی را بداهه بگیریم. می‌شود گفت که هر روز همین‌جوری فیلم می‌گرفتیم و پیش خودم گفتم که به همین دلیل است باید در فیلم مایکل بی بازی کرد. از یک ماشین در حال حرکت آویزان شد و از زندگی لذت برد.

مایکل بی در مصاحبه با ورایتی گفت: آن صحنه را در روز یکشنبه نوشتم. من صحنه‌های اکشن را خودم می‌نویسم و خیلی هم سریع می‌نویسم. بعد با بهترین خلبان هلیکوپتر در جهان هماهنگ کردم و کل آن صحنه را در دو ساعت و نیم گرفتیم. حین فیلم‌برداری به جیک گفتم که هلیکوپتر در فاصله هفت متری تو پرواز می‌کند، اما نترس، چون بهترین خلبان دنیا سکان هدایت را در دست دارد. ناگفته نماند که ما کل فیلم را در ۳۸ روز فیلم‌برداری کردیم.

در آن مصاحبه از مایکل بی درباره ماجرای وی اسمیت نیز سؤالی پرسیده شد که او در جواب گفت: من اصلاً اسکار را نمی‌دیدم، بعداً آن قسمت از ماجرای ویل اسمیت را دیدم. اولاً کار اسمیت اشتباه بود ولی کلاً برایم مهم نیست. هالیوود دچار خودشیفتگی مزمن است. الآن رسماً بچه‌ها در اوکراین منفجر می‌شوند و ما باید درباره آن صحبت کنیم. این را هم بگویم که من با ویل قبلاً کار کردم، او چنین آدمی نبود، هیچ‌وقت کنترلش را از دست نمی‌داد. من دیده بودم که با بچه‌ها شوخی کند اما هیچ‌وقت جدی نمی‌شد.

واکنش منتقدان به «آمبولانس» کاملاً قابل پی بینی است. تعداد قابل‌توجهی از آنان عاشق این هستند که از مایکل بی، بیزار باشند. عده دیگری نیز مایکل بی را به‌خاطر مایکل بی بودنش، پذیرفته‌اند و به سراغ خود فیلم رفته‌اند. به گفته اکثر منتقدان، اگر کارهای قبلی بی را دوست دارید، این فیلم ضیافتی است برای شما؛ اگر از فیلم‌های بی خوشتان نمی‌آمده، این اثر نیز نظر شما را عوض نخواهد کرد.