سوره سینما – به بهانۀ تحلیل شبکه CNN از پشت صحنۀ تحریریۀ رقیب خود، Breitbart، تصمیم گرفتیم تا به فضای بزرگترین رسانه‌های خبری در دو جناح آمریکا بپردازیم. شبکه سی ان ان به عنوان بزرگترین و اصلی‌ترین رسانه دموکرات‌ها در جریان اصلی، مقوله‌ای تحت عنوان «وسط بازی کردن» نداشته‌ و جهت‌گیری مستقیم به نفع لیبرال‌ها و چپ‌گرایان دارد. از سوی دیگر فاکس نیوز تنها رسانه جریان اصلی با گرایش جمهوری‌خواه در آمریکا است ^۱ ، اما برایتبارت  بزرگترین رسانۀ غیر جریان اصلی در جناح راست‌گرا و ضد سیستم ^۲ در آمریکا به حساب می آید.

در ادامه نگاهی به سیاست دوگانۀ سی ان ان در قبال نحوه پوشش برایتبارت از نمایندگان ریاست جمهوری می‌اندازیم. متن پیش رو را سایت سی ان ان چند روز پیش منتشر کرده بود.

«مت بویل معاون سردبیر Breitbart به اعضای تحریریه دستور داد که راجع به دی سنتیس چیزی فعلاً ننویسند. ]ران دی‌‌سنتیس فرماندار فلوریدا یکی از نامزدهای جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است.[ بویل در ادامه دی‌سنتیس را فردی بی عرضه خواند و گفت من بعد از این، هر کسی که می‌خواهد نام این فرد را در مطالبش ذکر کند، باید با او هماهنگ کرده باشد.

بویل به عنوان یکی از حامیان ترامپ در این رسانه، وقتی دید که نویسندگان،  واکنش تند فرماندار فلوریدا به تبلیغ ترنس‌جندر معابانه باد لایت ^۳ [بزرگترین برند آبجو در آمریکا] را پوشش دادند، دستور جدید به زیردستان داد. او قصد دارد تا کفه ترازوی رسانه راستگرایان-تندرو را به سمت ترامپ، برای انتخابات پیشرو سنگین کند.

اما این دستور بویل با واکنش جدی نویسندگان همراه شد. دیلن گویین نویسنده مطالب ورزشی اشاره داشت که خبر دی‌سنتیس، یک تبلیغ ورزشی بوده است و در ادامه گفت: «برای پوشش یک تبلیغ بامزه، باید از تو اجازه بگیرم؟»

بویل با فریاد در پاسخ گفت: «برای پوشش دادن یک داستان درباره یک فرد سیاسی و نامزد ریاست‌جمهوری، باید از من اجازه بگیری. اون داستان، ورزشی نبود، سیاسی بود.»

جان نولتی نویسنده کهنه‌کار مطالب درباره هالیوود و مسائل فرهنگ پرسید: «آیا سیاست جدیدی در قبال داستان‌های مربوط به نامزدهای ریاست‌جمهوری وجود دارد؟»

بویل پاسخ داد: «شما برای پوشش هر داستان سیاسی باید با من هماهنگ کنید.»

نولتی پاسخ داد: «من نمی‌دونستم که چنین سیاسی وجود دارد. من صدها مطلب درباره نامزدهای ریاست‌جمهوری نوشته‌ام.»

این جر و بحث در برایتبارت حاکی از تنش در رسانه راست‌گرایان دارد و تصمیمی که آنها در نهایت بگیرند، تبعات در سیاست کلان کشوری دارد. هرچه به انتخابات درون حزبی نزدیکتر می‌شویم، حرارت رقابت میان دو نامزد جمهوریخواه بیشتر شده و رای دهندگان، به اصطلاح زیر بیرق ترامپ یا دی‌سنتیس می‌جنگند. این اتفاقات شبیه سال ۲۰۱۶ بوده که برخی از رسانه‌های راست‌گرا، در جبهه ترامپ و برخی دیگر در جبهه سناتور تد کروز بودند.

سخنگوی Breitbart در واکنش به پوشش شبکه سی ان ان از این ماجرا گفت: «یک روز جدید و یک مناظره قوی و جدی در تحریریه. همانطوریکه سی ان ان می‌داند، برایتبارت  بهترین مقصد مخاطبان برای مطالب انتخابات ریاست جمهوری است.»

کمپین دی‌سنتیس به سوالات ما درباره این داستان، پاسخ نداد.

اما نحوه پوشش اخبار توسط بزرگترین سخنگو در رسانه‌های راست‌گرا، تاثیر مهمی در آینده نامزد‌ها دارد. رای‌دهندگان انتخابات درون حزبی جمهوری‌خواهان اخبار خود را از فاکس نیوز و برایتبارت گرفته و به رسانه‌های جریان اصلی اعتماد نمی‌کنند.

روپرت مرداک، غول رسانه و پادشاه ساز جمهوری خواهان، در انتخابات میان دوره‌ای رسما اعلام کرد که ترجیح می‌دهد تا ترامپ را کنار گذاشته و طرف ران دی‌سنتیس را بگیرد. اگرچه‌ مجریانی نظیر شان هنیتی، یک شبه ضد ترامپ نخواهند شد اما این شبکه، دعواهای دی‌سنتیس با چپگرایان (کمپانی دیزنی) را پوشش زیادی داده است.

اما با توجه به انتخابات ۲۰۱۶، قدرت مرداک حدی دارد. اکثریت رسانه‌های ضد سیستم و پوپولیستی هنوز زیر بیرق ترامپ می‌جنگند.  »

آخرین رسانه‌ای که باید از جانب‌داری یک رسانه دیگر پرده برداری کند، شبکه CNN است. بزرگترین تریبون خبری حمایت از همجنس‌گرایی و ترنس پروری در آمریکا، به نوبه خود طرف کاندید مورد تأیید خود را در انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها گرفته است. آنها در انتخابات ۲۰۱۶، به وضوح در ستاد هیلاری کلینتون بوده و علیه برنی سندرز سوسیالیست، مطلب می‌رفتند؛ به طوریکه عده‌ای از رای‌دهندگان لیبرال در آن سال، به نشانه اعتراض پای صندوقهای رای نیامدند. شبکه سی ان ان در سال ۲۰۲۰ نیز مجدداً طرف بایدن را در مقابل سندرز گرفت. علی‌رغم حمایت پر شور چپگرایان از کمپین برنی سندرز و‌ حضور چند ده هزاری مردم در ملاقات او از شهرها، این شبکه به زیر زمین خانه بایدن می‌رفت و این نامزد بی رمق را پوشش سراسری می‌داد. چند وقت پیش خبری از پشت پرده شبکه سی ان ان پخش شد که مدیران این شبکه، نحوه پوشش تیراندازی‌ها را به مجریان گفتند که اگر قاتل سفیدپوست نیست، به نژاد او اشاره نکنید و تقصیر را بر گردن خشونت اسلحه Gun Violence  بیاندازی. و اگر قاتل سفیدپوست است، ریشه نژادپرستی ماجرا را گل درشت کنید. لیبرال ها معتقدند که نژادپرستی در آمریکا، فقط از سوی سفیدپوستان اتفاق می افتد. خشونت مابقی نژاد ها علیه سفیدپوستان، موضوعی نیست که این شبکه و مابقی رسانه های هم فکر هالیوود، تمایلی به پرداختن آن  داشته باشند.

چندی پیش ما نحوه پوشش شبکه سی ان ان از چند تیراندازی و جنایت را به وضوح دیدیم. یک مرد سیاه‌پوست، چند نفر را در یک مراسم مذهبی زیر گرفت و کشت. شبکه سی ان ان این خبر را تحت عنوان «یک ماشین شاسی بلند، چند نفر را کشت» پوشش می‌داد. آنها تیراندازی یک فرد ترنس‌جندر به حضار یک کلیسا (به دلیل ضدیت جامعه مذهبی و راستگرای آمریکا با ترنس جنریسم) را هم تحت عنوان «خشونت اسلحه» پوشش دادند.

سیاست رسانه‌های امروز آمریکا، بسیار مشخص بوده و مدیران و مالکان این پلتفرم‌ها می‌دانند که چیزی مثل «وسط بازی کردن» و «سایه زدن» وجود ندارد؛ لذا تکلیف رسانه ها معلوم است. مردم آمریکا، علی‌الخصوص چپگرایان و لیبرال‌ها، هرچه رسانه‌های جریان اصلی و هالیوودی بگویند را باور می‌کنند. حتی تا جایی که یک فرد تازه-سکته-مغذی-کرده و افسرده را برای نماینده فیلادلفیا در مجلس سنا برگزیدند.

مسائل اخیر پیرامون برخورد کاملاً متفاوت مردن آمریکا با کرونا، گواه این امر بود. رسانه‌های جریان اصلی نظیر سی ان ان ،  ام اس ان بی سیMSNBC  و نیویورک تایمز، کمپین گسترش ترس fear mongering ^۴ به را انداختند. و از آن طرف، رسانه‌های ضد سیستم، می‌دانستند که جمعیت قابل توجهی از ایالات متحده، خریدار حرف زور و اورولی Orwellian ^۵ نیستند.

با توجه به جهت گیری مشخص رسانه‌های آمریکایی، قبل از باور کردن یا رد کردن مطالب آنها، باید سیاست واقعی این رسانه‌ها را در نظر گرفت.

پاورقی:

۱. شبکه فاکس نیوز، تنها رسانه جریان اصلی با گرایش راست در آمریکا است. شبکه‌های سی ان ان ، ام اس ان بی سی  ، ای بی سی  ، سی بی اس  اخبار را با لنز چپگرایی پوشش می‌دهند.

۲. اکثریت محافظه‌کاران آمریکایی، تفکرات ضد سیستم و ضد یک دولت بزرگ، داشته و به رسانه‌های جریان اصلی اعتماد نمی‌کنند. این مردم وقتی می‌بینند که کمپانی ساخت واکسن فایزر، شبکه سی ان ان را به محل تبلیغ خود انتخاب کرده، به محدویت ها اعتنا نکرده و از کرونا نمی ترسند. طبق آمار در حدود نیمی از راست گرایان آمریکایی، واکسن نزدند؛ اما از آن طرف، شبکه های اجتماعی هر مطلب ضد محدودیت های کرونایی و ضد واکسیانسون را تا چند ماه پیش، سانسور می کردند. حکومت بایدن از طرفی دیگر نیز دستور تعطیلی مشاغل را داد و کارکنانی دولتی را که واکسن نمی زدند، اخراج کرد. کلیه این اقدامات منجر به شکاف در میان دو جناح سیاسی آمریکا و عدم اعتماد نیمی از مردم به رسانه های جریان اصلی شد.

۳. کمپانی بادلایت به عنوان بزرگترین تولید کننده آبجو در آمریکا به مناسبت روز زن، تصمیم گرفت تا یک ترنس جندر زن را چهره جدید کمپین تبلیغاتی خود کند. این اقدام بادلایت، منجر به کاهش فروش چشمگیر این برند و ارزش سهام آنان شد. این فرد مذکور به نام دیلان مولوینی نیز در برنامه تلویزیونی درو بریمور حضور پیدا کرد و از مشقتهایی که به عنوان یک زن کشیده است، گفت!  مولوینی از طرف بایدن به کاخ سفید دعوت شده بود و به نوعی، «زن سال» از منظر دموکراتها است.

۴. تاکتیک گسترش ترس (Fear mongering): نوعی دستکاری روانشناختی manipulation جهت ایجاد ترس با پخش اخبار غلو شده، شایعاتی از یک خطر بزرگ و اقدامات از پیش برنامه‌ریزی شده است. «تاکیک گسترش ترس» یکی از بزرگترین و کارسازترین تاکتیک‌های رسانه‌ها و دولت‌ها برای کنترل مردم و جهت دهی به طرز فکر آنها است. تاکتیک گسترش ترس اوضاعی خلق می‌کند که مردم از «خطر» ترسیده و دنیای اطراف را ترسناک‌تر ببینند. قربانی در این فضا حس می‌کند که چاره‌ای جز گوش کردن به فرد ایجاد کننده ترس ندارد. این تاکتیک، موفق‌ترین اقدام سیاستمداران در طول تاریخ برای جذب رای مردم و جمع کردن هوادار بوده است. نمونه امروزی و بسیار موفق تاکتیک گسترش ترس در زمینه کرونا رخ داد. رسانه‌ها طوری مردم را از اژدهای COVID-19 ترساندند که مردم وارد حالت mass formation psychosis  شدند.  رسانه‌هایی که هر روز گرافیکی تعداد مبتلایان و فوتی‌ها در حین پخش اخبار و مطالب داشتند، از تاکتیک گسترش ترس به بهترین نحو استفاده کردند.

۵. اورولی (Orwellian): یک صفت است که به رفتارها و سیاست‌های کنترلی به وسیله تبلیغات، پایش و شنود، اخبار نادرست، انکار حقیقت، و دستکاری گذشته اشاره دارد، که توسط حکومت‌های سرکوبگر مدرن مورد استفاده قرار می‌گیرد.