سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۳ بهمن ۱۳۹۲ در ۱۲:۱۶ ق.ظ چاپ مطلب
در حاشیه اختتامیه جشنواره فجر-1/

یک پایان ملال آور برای جشنواره ای جنجالی

fajr-havashi-1

آیین اختتامیه جشنواره فیلم فجر با ضرباهنگی کند و سخنرانی هایی طولانی همراه بود.

آیین اختتامیه جشنواره فیلم فجر با ضرباهنگی کند و سخنرانی هایی طولانی همراه بود.

سوره سینما- مراسم پایانی سی و دومین جشنواره فیلم فجر سه شنبه ۲۲ بهمن ماه در سالن اصلی برج میلاد برگزار شد. این مراسم که با تاخیر شروع شد برخلاف آیین افتتاحیه طولانی و ملال آور بود. جمعیت برای حضور در این مراسم از ساعت ۱۷:۳۰ در محوطه بیرونی برج میلاد حضور داشتند و گروهی از عکاسان و علاقمندان به ستاره های سینمای ایران در صفی طولانی در کنار فرش قرمز ایستاده بودند و برای بازیگران مورد علاقه شان ابراز احساسات می کردند.

یک مانیتور بزرگ در داخل لابی برج این مراسم را با صدای احسان کرمی نشان می داد. کرمی کنار فرش قرمز بازیگران و هنرمندان سینما را با سوالاتش درباره جایزه گرفتن و حس و حالشان غافلگیر می کرد.

ساعت از ۱۸ گذشته بود که جمعیت زیادی پشت درهای ورودی به سالن اصلی تجمع کردند. برای میهمانان سینمایی مسیری ویژه تهیه شده بود که آنها مستقیم از روی فرش قرمز داخل سالن شوند. اهالی رسانه با وساطت جلیل اکبری صحت مدیر روابط عمومی جشنواره سی و دوم ساعت ۱۸:۳۰ وارد سالنی شدند که مملو از جمعیت بود و البته جایی ویژه برای رسانه ها نداشت.

ساعت ۱۹:۱۵ با پخش سرود ملی . تلاوت قرآن مجید مراسم به طور رسمی شروع شد. محمدرضا شهیدی فر مجری مراسم که پیشتر هم اختتامیه جشنواره فجر را اجرا کرده بود، روی سن رفت، در جملاتی طولانی و پر از تعارف به حاضران خیر مقدم گفت. در ردیف ابتدایی سالن، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رییس سازمان سینمایی و تعدادی از اعضای کابینه حضور داشتند.

علیرضا رضاداد دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر روی سن رفت و مثل همیشه آرام و ماخوذ به حیا گفت: این ایام فرخنده را به اهالی سینما تبریک می گویم، از حضور دوستان و بزرگواران آقایان نهاوندیان، آخوندی، فریدون و آشنا در جمعمان تشکر می کنم. من برای این امسال این مسئولیت را پذیرفتم که با همراهی دوستانم باری از روی دوش سینمای ایران بردارم. امیدوارم آنچه کرده ایم مورد قبول حضرت حق و شما سینماگران قرار گرفته باشد.

کلیپی از تصاویر ویژه انقلاب در بخش بعدی مراسم پخش و پس از آن اهدای جوایز در بخش مستند شروع شد. در تصاویری ابتدا داوران معرفی شدند و سپس همه آنها به جز مرتضی پورصمدی روی سن آمدند. رامین حیدری فاروقی یکی از داوران گفت: مشت دوم را ما در این بخش می زنیم و برای سرعت در اجرای مراسم بیانیه نداریم. آقای پورصمدی سر صحنه فیلمبرداری بودند و سلام رساندند.

مهدی نورمحمدی برنده سیمرغ بلورین بهترین دستاورد فنی و هنری پس از دریافت جایزه اش گفت: محیط زیست کشور ما در حال نابودی است. مستندسازان در این زمینه می توانند فعال باشند و خطر از بین رفتن طبیعت را بیان کنند.

غلامرضا نعمت پور برنده سیمرغ بلورین بهترین تحقیق و نگارش برای مستند «برای گونگادین بهشت نیست» گفت: خودم را مدیون فرهنگ و تاریخ لرستان می دانم. این جایزه را به روح پدر و مادرم و همچنین همسرم تقدیم می کنم که در تحقیق این پروژه کمکم کرد.

در بخش کارگردانی مجتبی میرطهماسب که برای «شش قرن و شش سال» روی سن آمد در جمله ای کوتاه گفت: ما را به سخت جانی خود این گمان نبود. محمدرضا شهیدی فر این جمله میرطهماسب گفت: این اولین کنایه، ما منتظر کنایه های بعدی هستیم.

در بخش بهترین فیلم مرتضی رزاق کریمی برای «خاطراتی برای تمام فصول» روی سن رفت و گفت: در این دوره شاهد اتفاق هایی خوب در بخش مستند جشنواره بودیم که این دوره را از دوره های قبلی متمایز می کند. بازگشایی خانه سینما امید را در دل سینماگران زنده کرده و امیدوارم روزهای خوبی در انتظار سینمای ایران باشد. فیلم مستند مهجور و مظلوم است. در حالی که این رسانه بهترین فرصت برای تقبیح خشونت و تبعیض در جهان است. امیدوارم توجه به سینمای مستند بیشتر شود. در این مستند به موضوع جانبازان شیمیایی پرداختیم که به این عزیزان ادای احترام می کنیم.

پخش گزارش تصویری از جشنواره فیلم فجر بخش بعدی مراسم بود. علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد روی سن رفت و در یک سخنرانی کوتاه درباره سینمای ایران و امتیازهایش سخن گفت. سخنرانی طولانی وزیر بارها با دست زدن حضار قطع شد. به نظر می رسد وظیفه مشاوران وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی این است که توضیح بدهند یک مراسم سینمایی جای سخنرانی درباره مباحث کلی نیست.

بلاخره و پس از سخنرانی طولانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داوری بخش نوعی نگاه با پخش تصاویر آنها آغاز شد و داوران روی سن رفتند. پیمان قاسمخانی بیش از دیگر داوران این بخش تشویق شد. عزیز الله حمیدنژاد، اکبر نبوی، ابوالحسن داوودی و محمدعلی باشه آهنگر در یک قاب ایستادند تا برگزیدگان جوایزشان را دریافت کنند.

امیر جدیدی بازیگر جوان فیلم «سیزده» و «پایان خدمت» اولین برگزیده این بخش بود که دیپلم افتخار دریافت کرد. پانته آ پناهی ها برای فیلم «خانوم» دیپلم افتخار بعدی را دریافت کرد. تینا پاکروان کارگردان این فیلم گفت: من امسال فیلمی درباره مقام زن ساختم که هیات داوران به آن توجه نکرد. قول نمی دهم سال بعد فیلم «آقا» را بسازم.

مسعود سلامی هم برای فیلمبرداری «ناخواسته» دیپلم افتخار دریافت کرد و با تشکر از داوران، همکارانش در این پروژه  از دوستانش گفت که بدون حضورشان این فیلم ساخته نمی شد.

در این بخش هادی نائیجی نویسنده و کارگردان «حق سکوت» که برای بهترین فیلمنامه سیمرغ بلورین را دریافت کرد گفت: امیدوارم این همنشینی سلایق ادامه پیدا کند.

در بخش کارگردانی جمشید محمودی برای «چند متر مکعب عشق» سیمرغ بلورین را دریافت کرد و گفت: خیلی دوست داشتم بیایم بالا. خدا را شکر که اینجا هستم. ممنون که فیلم ما را دوست داشتید. نوید محمدی برادر جمشید که سیمرغ بلورین بهترین فیلم را دریافت کرد گفت: این جایزه را به روح مادرمان تقدیم می کنم که بین ما نیست. او همه زندگی ما بود. از دوستانی که برای تولید این فیلم همکاری کردند متشکرم و به آنهایی که می گویند سینما باند بازی است، می گویم این طور نیست. ما فقط خدا را داشتیم و موفق شدیم.

داوران این بخش جایزه ویژه شان را به هومن سیدی برای کارگردانی «سیزده» دادند. چند باری که نام سیدی به عنوان نامزد روی مانیتور حک شد، جمعیت به شدت او را تشویق کردند. سیدی در میان تشویق حاضران روی سن آمد و جایزه اش را به دکتر حسن روحانی تقدیم کرد و گفت: دوست دارم این جایزه را به بزرگ مردی تقدیم کنم که می دانم به این جایزه از نظر مادی و معنوی نیاز ندارد. مردی که باعث شد امید در دل همه ما زنده شود. جایزه ام را به آقای رئیس جمهور تقدیم می‌کنم.


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>