فیلمبردار فیلم سینمایی «برف» تاکید کرد به دلیل فضا و ضرورت قصه فیلمبرداری به شیوه دوربین روی دست را انتخاب کرده است.

سوره سینما- محیا رضایی: فیلم سینمایی «برف» ساخته مهدی رحمانی که این روزها روی پرده است اثری است واقع گرا که به زندگی امروز نزدیک است. امین جعفری فیلمبردار این فیلم که از نسل تاره فیلمبرداران است و سبک و شیوه خود را در کارش نشان داده بیشتر سکانس‌ها را به شیوه دوربین روی دست فیلمبرداری کرده. البته بدون اغراق و حرکاتی که مهارت این فیلمبردار را نشان می‌دهد.

همکاری شما با پروژه سینمایی «برف» چطور آغاز شد؟

امین جعفری: شاید عمده ترین دلیل انتخاب من برای حضور در این فیلم، تجربه‌های قبلی من در کار کردن با دوربین روی دست بود.

شیوه استفاده از دوربین روی دست چطور انتخاب شد؟

به طور معمول در ابتدا کارگردان شکل اجرای یک فیلم را تعیین می‌کند، در واقع دکوپاژ کارگردان تعیین می‌کند که دوربین مثلا روی دست باشد یا روی ابزار. در «برف» ابتدا خود مهدی رحمانی شکل دوربین روی دست را مطرح کرد و در جلسات متعددی که در لوکیشن اصلی با کارگردان داشتیم به نتیجه  قطعی رسیدم که بهترین شکل اجرا برای منتقل کردن تنش داخل قصه برای این فیلم دوربین روی دست است.

زمان فیلمبرداری «برف» چه مسائلی برایتان بیشتر حائز اهمیت بود؟

نشان دادن تصویری نزدیک به زندگی آدم‌های درون خانه با تمام جزئیات و با پرهیز از زیاده گویی و اضافه کاری برایم اهمیت داشت. اینکه همه چیزهمانطور که باید باشد به نظر برسد. سعی کردم نورپردازی را بر اساس نور واقعی خانه کار کنم نمی‌خواستم فضای تزئینی بر فیلم حاکم باشد یا فقط بازیگر بهتر دیده شود، برایم مهم بود نور غیر منطقی  و بی‌دلیل به فضا و آدم‌ها ندهم و از برجسته کردن اشیا و آدم‌ها پرهیز کنم. دیگر اینکه در حرکت دوربین و کادربندی اغراق نکنیم مثلا اگر قرار است با بازیگر حرکت کنیم همقمدم با او پیش برویم .زاویه های فیلم بیشتر خنثی است تماشاگر وقتی بازیگر را روی پرده می بیند با او احساس دوری نمی‌کند، سعی کردیم از لنزهای محدود و با فواصل کانونی نزدیک به هم استفاده کنیم، به این دلیل که تغییر فاصله کانونی پرش تصویری ایجاد نکند.

خیلی مهم است سکانس های شلوغ پر کاراکتر بیننده را خسته نکند. این چیدمان و ترکیب بندی بر چه اساسی شکل گرفت؟

قبل از فیلمبرداری هر سکانس فرصت کافی داشتیم تا در لابه لای تمرین های اولیه بر اساس دکوپاژی که کارگردان در نظر داشت به نتیجه قطعی برسیم و بعد در موقع تمرین‌های نهایی با بازیگران اصلی و چیدمان صحنه  و نور به نتیجه قطعی می‌رسیدیم.

چه تفاوتی بین این کار با تجربه های قبلی تان دیدید و چقدر از کارتان راضی بودید؟

اینکه تمام فیلم در یک صبح تا شب و در یک مکان می‌گذرد عمده ترین تفاوت این فیلم با سایر تجربه‌هایم بود، در این کار  ۹۹ درصد فیلمبرداری یک موقعیت ثابت بود و تنها جایی که کلا فضا و مکان تغییر می‌کند آخرین سکانس و خروج امید بود. همکاری در «برف» تجربه خیلی خوبی بود  اما از پخش این فیلم اصلا رضایت ندارم. متاسفانه همچنان هم مشکل پخش داریم. الان اگر برای دیدن همین فیلم به ۵ سینما بروید می‌بینید که هر کدام یک رنگ و نور دارند. در سینماها کنتراست تصویر زیاد است خاکستری از بین رفته و مشکی روی تصویر غالب است. این مشکل زمان اکران در جشنواره فیلم فجر وجود نداشت.