فیلم سینمایی «گهواره‌ای برای مادر» برای نخستین بار تصویری از یک بانوی طلبه در سینمای ایران نشان می‌دهد.

سوره سینما- فیلم «گهواره‌ای برای مادر» نمایش روزهای سخت زندگی طلبه‌ای جوان است، دختری به نام نرگس (الهام حمیدی) که میان انتخاب زندگی عادی و خدمت به خدا سرگردان است. فیلم تصویری تازه از زندگی دخترانی نشانمان می دهد که برای رضای الهی تحصیل می کنند و آرمانی ورای زندگی مادی دارند.

به سبک چنین آثاری شخصیت نرگس مانند فرشته‌ای به شدت مثبت ترسیم شده، این کاراکتر البته با توجه به تعالیمی که او دیده و ریاضتی که برای جلب رضایت خدا انجام داده واقعی به نظر می‌رسد، اما کمی تاش رنگی می توانست شخصیت نرگس را باور پذیر و دوست داشتنی تر کند.الهام حمیدی توانسته نقش طلبه جوان را به خوبی بازی کند و رابطه او و همکلاسی اش خوب از کار درآمده، دوربین نماهای بسیاری از فضای حوزه علمیه به مخاطب نشان می دهد و سعی می‌کند فضای روحانی حوزه را برای تماشاگر به شکلی ملموس تداعی کند.

فیلم ستایشی از شخصیت مادر است و تلاشی که یک دختر جوان برای نگهداری از مادرش انجام می دهد، اما مصالح داستانی فیلم کم است و به جز بحران‌هایی که نرگس با پرستارها برای نگهداری مادر دارد، نقطه بحرانی وجود ندارد. چالش‌هایی که مصطفی (امیر آقایی) برای نرگس به وجود می‌آورد هم تنها در حد تهدیدهایی کوچک باقی می‌مانند و جدی نمی‌شوند. پناه بر خدا رضایی در فیلم تازه اش به حوزه دشواری قدم گذاشته است، ساخت فیلمی درباره دغدغه های معنوی ساده نیست و نیاز به مواد داستانی مناسب و غنی دارد تا عناصر مادی و معنوی یک اثر با هم پیوند داشته باشند. اتفاقی که در «گهواره‌ای برای مادر» به شکلی مطلوب و کامل رخ نداده است.

تلاش برای نمایش واقعیت زندگی یک قشر نادیده گرفته شده جامعه مهمترین دستاورد این فیلم است، سینمای ایران تا به حال این چنین به زندگی یک بانوی طلبه نپرداخته و دغدغه های معنوی و باورهای دینی او را به تصویر نکشیده بود، این امتیاز برای فیلم پابرجا است اما «گهواره ای برای مادر» با اثر شاخصی چون «زیر نور ماه» تفاوت های بسیار دارد.