به گزارش سوره سینما بهزاد صدیقی، نویسنده، کارگردان و منتقد تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری درباره جایگاه جشنواره تئاتر سوره ماه گفت: قدمت جشنواره تئاتر «سوره ماه» به اوایل دهه هفتاد برمی‌گردد که آن زمان جشنواره تئاتر «سوره» راه‌اندازی شد و بعدها که با جشنواره تئاتر «ماه» تلفیق شد با سیاست‌های خوبی که اتخاذ شد این جشنواره به یکی از جشنواره‌های مهم کشور در حوزه تئاتر تبدیل شد.

وی ادامه داد: از زمانی که جشنواره تئاتر سوره ماه شکل گرفت، تلاش کرد تا به لحاظ پایه‌ای و بیسیک اتفاق تئاتری استانداردی را رقم بزند و دست‌اندرکاران آن با تقویت زیرساخت‌ها و ساماندهی موضوعی و ایجاد نظم در جشنواره، آن را واقعا به یک اتفاق استاندارد مبدل کردند و جشنواره تئاتر سوره ماه در این سال‌ها به جایگاه یک جشنواره استاندارد، شریف و حرفه‌ای رسید.

صدیقی با بیان اینکه تنها مسئله‌ای که جشنواره تئاتر سوره ماه با آن مواجه است مسئله کیفیت آثار آن است، افزود: من فکر می‌کنم این مسئله کیفیت باید با یک برنامه دقیق و محتوایی که پیش از برگزاری جشنواره‌ها صورت می‌گیرد قابل حل است. یعنی مسئولان این جشنواره حتی پیش از انتشار فراخوان حتما ترتیبی اتخاذ کنند که گروه‌ها به همراهی یک مشاور هنری که می‌توانند از خبره‌های تئاتر کشور انتخاب شوند دست به تولید آثارشان بزنند و آثار باکیفیتی برای ارسال به این جشنواره آماده شوند.

این فعال تئاتر افزود: البته امسال در گزارش‌ها و اخباری که از طریق دوستانم به من رسیده، متوجه شدم که سطح کیفی آثار نسبت به سال‌های پیش جشنواره تئاتر سوره ماه رشد چشمگیری داشته است که فکر می‌کنم عامل این رشد، حساسیتی بوده که اعضای هیئت انتخاب آثار و بازبینان در گزینش آثار راه‌یافته به جشنواره اعمال کردند.

وی که خود یکی از اعضای هیئت انتخاب جشنواره تئاتر سوره ماه بوده است، اظهار کرد: امسال هم به لحاظ نمایشنامه و هم ساختار و اجرای نمایش‌ها سخت‌گیری لازمی در گزینش آثار اعمال شد تا با دقت و ریزبینی ویژه‌ای تنها آثاری که واقعا شایسته حضور در بخش سراسری این جشنواره هستند، به آن مرحله پای بگذارند.

صدیقی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه رویکرد جشنواره تئاتر سوره ماه حمایت از تئاتر استانی بوده است، اظهار کرد: تئاتر استان‌های ما چه در این جشنواره و چه در سایر جشنواره‌های کشور معمولا از ضعف کیفی برخوردار بوده است و از این ضعف رنج می‌برده است. این ضعف‌ها هم ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ضعف در امکانات آموزشی و پژوهشی یا کمبود امکانات و بودجه باشد، برای عدم ورود این ضعف‌های کیفیتی، مسئولان جشنواره باید یک سخت‌گیری فنی‌ را در گزینش آثار اعمال کنند و ملاک گزینش را صرفا کیفیت آثار قرار دهند.

وی ادامه داد: در کنار این سختگیری در گزینش، باید در طول سال با برگزاری نشست‌های آموزشی و پژوهشی یا برگزاری کارگاه‌های کوتاه مدت و بلند مدت و همچنین با استفاده از استادان و مشاوران شناخته شده تئاتر تلاش کنند ضعف‌های کیفی موجود در تئاتر استان‌ها را برطرف کنند. چون برطرف شدن این مشکلات نیازمند یک آموزش دائمی در طول زمان است.

این منتقد تئاتر در پایان افزود: از سوی دیگر، تئاتر استان‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری و تزریق بودجه مناسب است تا از هنرمندان و گروه‌های تئاتری استانی در طول سال حمایت شود و آن‌ها بتوانند کارهایشان را با فراغ بال تولید کنند.