به گزارش خبرنگار سوره سینما، جشنواره بین المللی فیلم برلین همواره یکی از پرسروصداترین و البته سیاسی‌ترین جشنواره های سینمایی در دنیا محسوب می‌شود و همواره به این صفت در میان اهالی سینما شناخته شده است.

این جشنواره سال گذشته در حالی که فیلمسازان مطرحی چون ترنس مالیک و فیلم «شوالیه جام‌ها» کاندیدای دریافت خرس طلایی جشنواره بودند، در اقدامی عجیب که جز با رویکردهای سیاسی طور دیگری قابل تفسیر نیست فیلم ضعیف «تاکسی» به کارگردانی جعفر پناهی را به عنوان اثر منتخب خود برای دریافت خرس طلایی معرفی کرد. جایزه‌ای که همه کارشناسان متفق بر این عقیده بودند نه به واسطه قوت فیلمسازی پناهی بلکه به خاطر محکومیت سیاسی او در داخل ایران به وی داده شد.

حالا اما شنیده‌ها حاکی از آن است که مسئولین جشنواره برلین برای حضور برخی از فیلم‌های ایرانی در رقابت‌های امسال این جشنواره، شرط‌های عجیبی را پیش روی سازندگان این آثار قرار داده‌اند. برای مثال براساس خبری که  روزنامه سینما منتشر کرده است، شنیده شده نماینده جشنواره برلین به سازندگان فیلم سینمایی «ابد و یک روز» گفته پایان این فیلم باید با رفتن شخصیت اصلی (سمیه، دختری که برادرش او را به یک مرد افغانی فروخته بود) به اتمام برسد تا این اثر بتواند در برلین ۲۰۱۶ حضور داشته باشد.

این در حالی است که بسیاری از مخاطبین به واسطه بازگشت شخصیت اصلی در پایان قصه به جمع خانواده‌اش و نرفتن او به افغانستان که در واقع پایانی تقریبا امیدوارانه برای این فیلم بود، آن را پسندیدند و این درخواست مسئولین جشنواره برلین به معنای آن است که می‌خواهند فیلم با یک پایان به شدت تلخ تمام شود.

البته سعید روستایی کارگردان و دیگر سازندگان «ابد و یک روز»، در اقدامی منطقی زیر بار این خواسته مسئولین جشنواره برلین نرفتند و حاضر نشدند تا پایان فیلمشان را مطابق با خواسته مسئولین این جشنواره سیاسی کنند. روستایی پیش از این در نشست خبری فیلمش در جشنواره فجر گفته بود: «من نه تنها به اُسکار، برلین و یا جوایز دیگر جهان فکر نمی‌کنم بلکه هرگز به سیمرغ هم فکر نکردم و نمی‌کنم.»