به گزارش سوره سینما، الیزابت اولسن از دست انتقادات فیلمسازانی نظیر فرانسی فورد کاپولا و مارتین اسکورسیزی به فیلم‌های ابرقهرمانی، خسته شده است. اولسن که این روزها «دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی» (Doctor Strange in the Multiverse of Madness) را در اکران دارد، به نشریه ایندپندنت گفت: من از دست کسانی که فیلم‌های ما را هنری سخیف می‌خوانند، به ستوه آمده‌ام. من نمی‌گویم که ما فیلم‌های مستقل هنری می‎سازیم، ولی این‌گونه انتقادات، تلاش‌های تیم پشت‌صحنه را کوچک می‎شمارد. این فیلم‎ها طراحی‎های صحنه و لباس خارق‌العاده و تصویربرداری محشری دارند؛ لذا من معتقدم که این قبیل انتقادات از کسانی که جوایز متعددی برده‌اند، تلاش‌های آنان را کوچک می‌شمارد.

اولسن در ادامه افزود: از منظر یک بازیگر درک می‌کنم که کار ما متفاوت با مابقی فیلم‌ها است؛ اما با لگدمال کردن فیلم‌های مارول، تلاش‌های صدها دست‌اندرکار پشت‌صحنه سخیف شمرده می‌شود.

اسکورسیزی فیلم‌های مارول را به وسایل شهربازی‌ها تشبیه کرده بود. او معتقد است که فیلم‌های ابرقهرمانی صدمه جدی به فیلم‌های خارج از این جریان زده است. کاپولا نیز پیش‌تر این قبیل فیلم‌ها را منزجرکننده خوانده بود. کاپولا در ادامه گفته بود که این فیلم‌ها صنعت سرگرمی را بیشتر به سمت تجارت سوق داده‌اند تا هنر. در گذشته فیلم‌های استودیویی وجود داشت، اما الآن فیلم‌های مارولی وجود دارد و یک فیلم مارولی چیست؟ فیلمی است با یک فرمول که بارها و بارها و بارها ساخته شده تا ظاهر متفاوتی داشته باشند.

اما نیکولاس کیج به دفاع از فیلم‌های مارول پرداخت. او در مصاحبه‌ای گفت که با عمو فرانسیس (کاپولا عموی کیج است) موافق نیست. فیلم‌های مارول صدمه‌ای به آثار جم و جور نزده است، فیلم‌های کوچکی نظیر «خوک» و «جو» صدمه‌ای از آثار مارول نخوردند. من فکر نمی‌کنم که دلیل ساخته نشدن فیلم‌های با بودجه ۳۰ تا ۵۰ میلیون دلاری، دلایلی باشد که کاپولا به آنها اشاره می‌کند.

در این میان دو مسئله جالب برای «دکتر استرنج» رخ‌داده است …

کشورهای عرب تصمیم گرفتند تا این اثر را به دلیل نمایش المان‌های اقلیت جنسیتی، اکران نکنند. این اولین باری نیست که دیزنی در اکران فیلم‌های چپ‌گرایانه با کشورهای مسلمان به مشکل بر می‌خورد. «جاودانگان» (ETERNALS) و «داستان وست ساید» نیز در کشورهای مسلمان اکران نشدند. البته این فیلم‌ها آن‌قدر در گیشه ضعیف عمل کردند که حتی اکران در چند کشور دیگر هم جلوی ضرر را نمی‌گرفت. برای مطالعه بیشتر به اینجا مراجعه کنید.

مسئله دوم خیلی در ظاهر مضحک به نظر می‌رسد؛ «دکتر استرنج» علی‌رغم ادای دین به آیین لیبرالیسم با نمایش انحرافات جنسیتی و داشتن قهرمان اصلی زن، توسط نشریه گاردین به جرم «زن‌ستیزی» محکوم شد! هالیوود این روزها از اتهامات «نژادپرستی» و «زن‌ستیزی» به‌مثابه نقل‌ونبات استفاده می‌کند. این اتهامات از موزیک‌های داخل آسانسور هم نخ‌نماتر شده است.

نویسنده گاردین نوشته بود که در «دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی»، واندا ماکسیمف به اسکارلت ویچ پلید تبدیل می‌شود تا دنیایی موازی خلق کند که در آن بتواند در صلح و صفا یک مادر خانه‌دار باشد. واندا از وظیفه خطیر و استرس‌زا پرتاب کردن گلوله آتشی به آدم بدها، شانه خالی کند. تیتر این نقد بدین‌گونه بود: «دکتر استرنج … تغییر تم اصلی، زن ستیزی و ابرقهرمانان نوظهور». در اینجا استفاده از «تبعیض جنسیتی» کافی نبود، بلکه لازم بود تا اتهام «زن‌ستیزی» را هم به کار برد. این قبیل مسائل صرفاً برای پرکردن متن فقط استفاده می‌شود و ریشه‌ای در مصداق واقعی ندارد.

قسمتی از متن گاردین بدین شرح است: واندا فقط می‌خواهد که با دو پسری که در الهامات «واندا ویژن» دید، بپیوندد؛ او تمام احتمالاتی را که او و پسرانش می‌توانند در آن با صلح و صفا زندگی کنند را بررسی کرده بود. این مسئله بسیار غمگین‌کننده است که اینجا از کلیشه «مادر دیوانه» به این دلیل استفاده شود که صرفاً مادران را موجوداتی فوق احساسی جلوه دهیم؛ این افراد به خاطر اینکه فرزندانشان را دوست دارند، تصمیمات غلطی می‌گیرند. خوشبختانه اولسن نقش یک ضدقهرمان پلید را خوب بازی می‌کند.

این تنها اتهام «زن‌ستیزی» است که گاردین به این فیلم زده بود که نماد نوشابه رژیمی خشم چپ‌گرایی است. گویا بدون کالری بودن (نوشابه رژیمی) کافی نیست و باید بی هیچ دلیلی، ذره‌ای اتهام «نژادپرستی» و «زن‌ستیزی» را هم اضافه کرد. اکنون اینکه مشتری چنین متونی در گاردین کیست، جای بحث دارد.