سوره سینما – پروژه بعدی نولان چه خواهد بود؟ بعد از موفقیت اوپنهایمر، او احتمالاً سراغ هر پروژه‌ای می‌تواند برود.

البته شاید نه جیمز باند. شاید ساخت باند به دست نولان تنها یک شایعه باشد، ولی به هر حال نمی‌توان احتمالش را صفر در نظر گرفت. همزمان با تهیه‌کنندگی باربارا بروکلی و اعمال نظر وی در فیلم‌های باند، محدودیت‌های بسیاری در ایجاد خلاقیت وجود دارد و نولان نیز سابقاً به این محدودیت‌ها اشاره داشته است.

فیلمی ترسناک چطور؟ به گزارش ورایتی نولان همچنان برای فیلم بعدی خود برنامه مشخصی ندارد، اما بسیار علاقمند به ایده ساخت فیلم ترسناک «خوش ساخت و استثنایی» است.

نولان در حاشیه مراسم بی‌اف‌ای در مورد ژانر وحشت صحبت کرد. او این ژانر را همراه با «هیجانات درونی» بسیار توصیف کرد، و این که این ژانر دست فیلم‌ساز را برای انجام کارهایی باز می‌گذارد که هالیوود در برابر آن‌ها از خود «مقاومت» نشان می‌دهد. اگرچه نولان اظهار داشت که برای این که او به سراغ ژانر وحشت برود باید ایده فوق‌العاده‌ای در دست داشته باشد:

اوپنهایمر قطعاً عناصری از ژانر وحشت را در خود دارد، چون که به نظرم با موضوع اصلی فیلم تطابق دارد. به نظرم فیلم‌های ترسناک بسیار جالب توجه بوده زیرا بسیار به ابزار و فنون سینمایی متکی هستند؛ حقیقتاً به مانند پاسخی درونی به وقایع است، و فکر می‌کنم احتمالاً روزی دلم بخواهد در این ژانر فیلم بسازم. اما به نظرم یک فیلم ترسناک خوب به ایده‌های حقیقتاً منحصر به فرد احتیاج داشته باشد. بنا بر این من هم داستانی پیدا نکرده‌ام که این خصوصیات را داشته باشد. اما از نقطه نظر سینمایی به نظرم ژانر بسیار پرکششی است. از معدود ژانرهایی است که استودیوها به آن علاقمند هستند…  ایم فیلم‌ها ویژگی‌های بسیاری دارند که هالیوود معمولاً از حضورشان در ژانرهای دیگر جلوگیری می‌کند، اما در این ژانر مسئله‌ای ندارد.

نولان در طول دوران حرفه‌ای خود به سراغ ژانرهای علمی تخیلی، درام جنایی، بیوگرافی، کامیک بوک و جنگی رفته است. ژانر وحشت مسلماً چشم‌انداز جذابی برای اوست. مطمئناً او ایده‌هایی در سرش برای فیلم بعدی خود دارد، اما قرار نیست بگذارد همه متوجه شوند.

توجه نولان به این ژانر خیلی تعجب‌آور نیست، زیرا وحشت به یکی از پرسودترین‌ها در باکس آفیس تبدیل شده، و فیلم‌سازانی هستند که محدودیت‌های روایی این فضا را به چالش کشیده و دست به ریسک‌های بزرگی در فیلم‌های خود می‌زنند، که از میان‌ آن‌ها می‌توان به نفراتی اعم از آری آستر، رابرت اگرز، جوردن پیل، دیوید رابرت و … اشاره کرد.

کریستوفر نولان در جایی دیگر از صحبت‌هایش در شب مراسم بی‌اف‌آی به چرایی عدم حضور مایکل کین در آخرین فیلمش اشاراتی داشت.

مایکل کین، این بازیگر کهنه‌کار انگلیسی، در ۸ اثر از جمله سه گانه «شوالیه تارکی» و «تلقین» در کنار کیلین مورفی با کریستوفر نولان همکاری داشته است، اما در «اوپنهایمر» نولان که از قضا به موفق‌ترین فیلم او نیز بدل شد، حضور نداشت.

نولان در شب ۱۴ فوریه همزمان با حضور در مراسم بی‌اف‌آی به این موضوع اشاره داشت.

نولان بعد از این که جایزه خود را در این مراسم از دستان کیلین مورفی دریافت کرد، به همسر و تهیه‌کننده‌اش اما توماس ادای احترام کرد، و همچنین درباره رابطه خود با مایکل کین (که در مراسم حاضر بود) و همچنین دلیل عدم حضور او در «اوپنهایمر» صحبت کرد.

مشخصاً‌ کین ۹۰ ساله به نولان گفته که: «دیگر بس است.»

نولان توضیح داد: «دیگر باید یک‌جورایی روی پای خود می‌ایستادم. با خود گفتم حالا که مایکل کین را ندارم، بهتر است مت دیمون، رابرت داونی جونیور، کنت برانا، امیلی بلانت، فلورنس پیو، جاش هارتنت، کیلین مورفی و تام کانتی را به این فیلم بیاورم و امیدوار باشم که این تیم فوق‌العاده همگی با هم، هم‌رده مایکل کین قرار گیرند.»