به گزارش سوره سینما، «روایت سوره سینما از چهره‌های خبرساز هفته»‌ عنوان بسته‌‌ای خبری است که هر جمعه در قالب آن به بازخوانی مهمترین اخبار مرتبط با هنرمندان حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون خواهیم پرداخت.

هر هفته چهره‌هایی از دل سینما، موسیقی و هنر سر برمی‌آورند که با حضورشان جریان خبری هفته را شکل می‌دهند. این هفته، روایت ما به سراغ پنج چهره‌ای می‌رود که هر کدام با اتفاقی خاص در صدر اخبار قرار گرفتند؛ سعید روستایی، پیمان معادی، اصغر فرهادی، نرگس آبیار و کارن همایونفر. این پنج چهره، هر یک با اتفاقی خاص، نام خود را بر سر زبان‌ها انداختند و در مرکز توجه رسانه‌ها قرار گرفتند؛ از حضور در جشنواره کن و همکاری با فیلم‌سازان جهانی گرفته تا اقتباس‌های ادبی و جوایز هنری.

سعید روستایی؛ بازگشت به کن با «زن و بچه»

حدود دو هفته پیش، هنگامی که خبر عدم پذیرش فیلم «زن و بچه» ساخته سعید روستایی در بخش مسابقه جشنواره کن منتشر شد، توجه‌ها به سرعت معطوف به این کارگردان و فیلم جدیدش شد. این‌بار و با اعلام دیرهنگام حضور «زن و بچه» در بخش اصلی جشنواره کن، نام روستایی بارها و بارها در رسانه‌ها و صفحات مختلف به چشم خورد. این نام نه تنها در قالب تبریک‌ها و نقدهای مثبت، بلکه در هیجان و شوق برای حضور یک فیلم ایرانی دیگر در یکی از مهم‌ترین رویدادهای سینمای جهان بازنشر می‌شود. سینمای ایران که در سال‌های گذشته طعم حضور کارگردان‌هایی چون عباس کیارستمی و اصغر فرهادی را در این رویداد چشیده، حالا با «زن و بچه» سعید روستایی باردیگر نماینده‌ای در این کن دارد.

روستایی، بعد از حوادث جنجالی فیلم «برادران لیلا» حالا با فیلم جدیدش توانسته حضور مجدد خود در جشنواره کن را رقم بزند. جشنواره کن، که فیلم «زن و بچه» را با عنوان «مادر و بچه» معرفی کرده، حالا با پخش بین‌المللی این اثر توسط شرکت دیافانا، نام این کارگردان ایرانی را در کنار کارگردانان بزرگی چون وس اندرسون، برادران داردن و جیم جارموش قرار داده است.

روستایی دو سال پیش با «برادران لیلا» در بخش اصلی جشنواره کن حضور داشت اما دست خالی از این رویداد بازگشت. در آستانه نمایش «زن و بچه» در جشنواره کن و تحلیل‌های رسانه‌ای آن، سوال اینجاست که آیا این حضور همانند برخی از حضورهای پیشین، تحت تاثیر مسائل سیاسی قرار خواهد گرفت یا خبرنگاران بیشتر به بررسی خود فیلم و قابلیت‌های سینمایی روستایی خواهند پرداخت.

پیمان معادی؛ بازیگری در مسیر اودیسه

نام پیمان معادی این روزها بیشتر از همیشه در فضای رسانه‌ای شنیده می‌شود؛ از حضورش در  فیلم «زن و بچه» سعید روستایی گرفته تا شایعه داغ و هنوز تأییدنشده احتمال همکاری‌اش با کریستوفر نولان، فیلم‌ساز پرآوازه هالیوود. همین اخبار بود که دوباره او را در مرکز توجه‌ها نشاند؛ به‌ویژه آن‌که خبر کارگردانی نخستین سریال او با عنوان «خاویار» هم به تازگی منتشر شده است.

گرچه نام معادی در گذشته نیز در کنار پروژه‌های بین‌المللی دیده شده بود، از «کمپ ایکس ری» در کنار کریستین استوارت گرفته تا همکاری با مورگان فریمن و بازی در آثار اکشن مایکل بی، اما این نخستین‌بار است که احتمال همکاری‌اش با یکی از برجسته‌ترین فیلم‌سازان روز جهان، تا این اندازه مورد توجه قرار می‌گیرد. هرچند در واکنش به انتشار گسترده این شایعه برخی آن‌ها محصول فعالیت فیک‌نیوزها توصیف کرده‌اند اما با توجه به فضاسازی مشابهی که چند سال پیش بر سر حضور لیلا حاتمی در فیلم ترنس مالیک به‌وجود آمد و سرانجام هم تأیید شد، باید منتظر بمانیم تا سرانجام اخبار مربوط به پیمان معادی هم با اظهارنظر مراجع رسمی تعیین شود.

پیمان معادی که بعد از سریال «افعی تهران» با «ازازیل» در شبکه نمایش خانگی حضور داشته، این‌روزها در آستانه اکران فیلم «بی‌سروصدا» به کارگردانی مجیدرضا مصطفوی قرار دارد؛ فیلمی که پس از سه سال، دوباره او را به پرده سینما بازمی‌گرداند.

اصغر فرهادی؛ بازگشت با «داستان‌های موازی»

اصغر فرهادی، فیلم‌سازی که هر گاه نامش به میان می‌آید، بی‌اختیار نگاهی به فهرست افتخارات بین‌المللی سینمای ایران دوخته می‌شود، این هفته نه با جایزه‌ای تازه، که با خبر ساخت فیلمی جدید در فرانسه دوباره به صدر خبرهای سینما بازگشت پس از سه سال سکوت و فاصله از پشت صحنه.

کارگردانی با دو جایزه اسکار، که هر حرکت و تصمیمش در سینمای ایران با وسواس دنبال می‌شود. این بار هم ماجرا از گمانه‌زنی‌ها درباره فیلم تازه‌اش آغاز شد؛ فیلمی که ابتدا قرار بود در آمریکا ساخته شود، اما حالا سر از فرانسه درآورده؛ با عنوان احتمالی «داستان‌های موازی» و تیمی پرستاره از چهره‌های مطرح سینمای اروپا.

فرهادی پس از فیلم «قهرمان» که او را بار دیگر به جشنواره کن رساند و جوایز مهمی برایش به ارمغان آورد، حالا با یک پروژه بین‌المللی تازه برگشته. او پیش‌تر هم تجربه کار در فرانسه و اسپانیا را داشت: «گذشته» با بازی برنیس بژو که جایزه بهترین بازیگر زن کن را برای او به ارمغان آورد و «همه می‌دانند» با حضور پنه‌لوپه کروز و خاویر باردم که در افتتاحیه کن درخشید. بنابراین دیگر کسی تردید ندارد که فرهادی کارگردانی صرفاً داخلی نیست؛ فیلم‌سازی است جهانی با زبان سینما.

فیلم تازه او قرار است از سپتامبر ۲۰۲۵ در پاریس فیلم‌برداری شود. ایزابل هوپر، ویرجینی افیرا، وینسنت کسل، پیر نینی و آدام بسا بازیگرانی هستند که حضورشان به «داستان‌های موازی» رنگ و اعتباری ویژه بخشیده. پروژه‌ای که محصول مشترک فرانسه، آمریکا، ایتالیا و بلژیک است و از همین حالا بوی رقابت جشنواره‌ای می‌دهد.

نرگس آبیار؛ روایت زنانه میان ادبیات و تصویر

در هفته‌ای که گذشت، نام نرگس آبیار بار دیگر در فضای سینمایی و فرهنگی ایران پررنگ شد. اگرچه از چندی پیش با انتشار جسته‌گریخته‌ تیزرهایی از دو پروژه‌ جدیدش «سووشون» و «بامداد خمار»، کنجکاوی‌ها نسبت به آثار تازه‌ او شکل گرفته بود، اما این هفته با رونمایی رسمی از تیزر سریال عاشقانه «سووشون» و نمایش بخش‌هایی از «بامداد خمار»، بار دیگر نگاه‌ها را به‌سوی این کارگردان معطوف کرد. مخاطبان حالا بیش از هر زمان دیگری منتظرند تا اقتباس‌های آبیار از دو رمان مهم زنانه در ادبیات معاصر را تماشا کنند.

اما حضور او در صدر اخبار فقط به دلیل این دو پروژه نبود. استعفای نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش و حاشیه‌هایی که در هفته‌های اخیر درباره شیوه فیلم‌برداری‌اش در مکان‌های تاریخی مطرح شد، نیز به سهم خود، آبیار را به یکی از چهره‌های خبرساز هفته تبدیل کرد.

با این حال، آنچه فراتر از همه‌ این حواشی می‌درخشد، مسیر ویژه‌ای‌ست که آبیار در سینمای ایران برای خود ترسیم کرده است. «سووشون» و «بامداد خمار» تنها دو عنوان نیستند؛ بلکه به تعبیر هوشنگ گلمکانی، این دو سریال نمایندگان دو جریان متضاد در ادبیات معاصر ایران‌اند: یکی برآمده از ادبیات روشنفکری، دیگری از دل رمان‌های عامه‌پسند. انتخاب هر دو برای اقتباس توسط یک کارگردان زن، آن‌هم از نوشته‌های دو نویسنده زن، فرصتی‌ست برای شنیدن دوباره روایت‌های زنانه، این‌بار از پشت دوربین نرگس آبیار.

کارن همایونفر؛ صدای حماسه، استاد پرواز

در روزگاری که موسیقیِ فیلم گاه تنها نقش پس‌زمینه دارد، کارن همایونفر آن را به پروازی بلند بدل کرده است؛ پروازی که روح فیلم را به اوج می‌برد. آهنگسازی که نه تنها صدای سینمای ایران، بلکه حس و جان آن را در بسیاری از آثار ماندگارش دمیده است.

کارن همایونفر، چهره شناخته‌شده و ماندگار عرصه موسیقی فیلم، به‌تازگی به‌عنوان «چهره سال هنر انقلاب» معرفی شد؛ افتخاری که تنها یکی از درخشش‌های او در سال‌های اخیر است. اما آنچه این انتخاب را پررنگ‌تر کرد، سخنان صمیمانه و تحسین‌برانگیز ابراهیم حاتمی‌کیا درباره او بود. حاتمی‌کیا با بیانی شاعرانه گفت: «در سینما، موسیقی سقف پرواز را تعیین می‌کند و کارن استاد پرواز است. هم در ارتفاع پایین می‌پرد و مخاطب را همراه می‌کند، هم در ارتفاع بالا اوج می‌گیرد، جایی که دیگران به او نمی‌رسند.»

حاتمی‌کیا که بارها با همایونفر همکاری داشته، از او به‌عنوان آفریننده جهان آرمانی آثارش یاد کرد؛ کسی که توانسته روح آرمان‌گرایی را در قاب تصویر به موسیقی بدل کند.

بهانه انتخاب همایونفر به‌عنوان چهره سال هنر انقلاب، آهنگسازی و انتشار آلبوم «سیدالأمه» برای وداع با شهید سیدحسن نصرالله بود؛ اثری که به یکی از صداهای ماندگار این بدرقه تاریخی تبدیل شد. موسیقی‌ای که به گفته بسیاری، عزت و اندوه را در هم تنید و با شکوهی حماسی، یاد این رهبر مقاومت را جاودانه کرد.

کارن همایونفر از جمله معدود آهنگسازانی‌ست که با چند نسل از کارگردانان ایرانی همکاری کرده است؛ از ساموئل خاچیکیان و مسعود کیمیایی گرفته تا پوران درخشنده، ابراهیم حاتمی‌کیا، تینا پاکروان و هومن سیدی. او به هیچ نسل یا سبک خاصی محدود نیست؛ آهنگسازی که کارش را بلد است و با درک عمیق از فضای فیلم، موسیقی‌ای خلق می‌کند که تاریخ مصرف ندارد. با چهار سیمرغ بلورین جشنواره فجر و پنج تندیس جشن سینمای ایران، همایونفر امروز نه فقط یک آهنگساز، که بخشی از حافظه‌ شنیداری سینمای ایران است.