سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۱۹ بهمن ۱۳۹۱ در ۷:۱۲ ب.ظ چاپ مطلب

«خسته نباشید»؛ فیلمی ساده و امیدوارکننده

khaste-nabashid

فیلم سینمایی «خسته نباشید» به کارگردانی محسن قرایی اثری ساده، جذاب و امیدوارکننده است.

فیلم سینمایی «خسته نباشید» به کارگردانی محسن قرایی اثری ساده، جذاب و امیدوارکننده است.

سوره سینما- فارس نوشت: قرایی برای اولین ساخته خود داستان زوجی را روایت می کند که به ایران می آیند، ابتدا ماریا از حضور در ایران و همراه شدن با رومن امتناع می کند که در ابتدای فیلم برای مخاطب جای سوال دارد اما همین امتناع از حضور در ایران، کشش خوبی را برای تماشاگر فراهم می کند. سفر به «کلوت» های کرمان بهانه حضور «حسین » و «مرتضی » به داستان است که مخاطب به خوبی با آنها آشنا و همراه می شود. حسین هم از رفتن به خانه خاله اش امتناع می کند اما در طول سفر هر دو شخصیت داستان «ماریا» و «حسین» آرام آرام فضای  ذهنی شان تغییر می کند و از این سفر ابراز رضایت و خوشحالی می کنند.

فیلمساز در اولین ساخته خود از جذابیت های بصری کویر بهره مند شده است و از سوی دیگر از کویر به عنوان یک روایت معرفت شناسانه و بازگشت به خود استفاده به جایی کرده است. کویر و مهمان نوازی مردمش به خوبی توانسته در پیشبرد داستان و تغییر نگاه «ماریا» و در ادامه «حسین» موثر باشد .

«خسته نباشید» فیلمی گرم و صمیمی است، این فیلم نگاهی متفاوت به مهاجرت دارد، سوژه ای که در فیلم های امسال می توان به وضوح دید و آن را دنبال کرد اما در این فیلم قرایی نگاهی دیگر به مهاجرت دارد و آرامش و ماوای افرادی که ترک وطن کردند را در وطن می داند  و در ارایه این نگاه موفق عمل کرده است. شاید جزء معدود فیلم هایی باشد که فیلمساز با نمایش سختی ها و مشکلات مخاطب را به سمتی سوق می دهد که  شخصیت ها خوشبختی و سعادت خود را از میان مشکلات و سختی های روزمره در سرزمین خود بیابند.

«خسته نباشید» فیلمی ساده و روان است که داستان خود را به راحتی به تماشاگر ارایه می دهد و بدون پیچیدگی با خلق موقعیت های جذاب می تواند مخاطب را با خود همراه کند. در این فیلم فیلمنامه نویس با خلق موقعیت های مختلف به آرامی تماشاگر را با شخصیت های داستان آشنا می کند.

شاید اگر بیشتر می توانستیم به ماریا و دغدغه هایش نزدیک شویم ، باورپذیرتر جلوه می کرد و می توانست این سرگشتگی و عصبانیت نیمه اول فیلم را پاسخگو باشد. این که در گذشته چه حوادثی باعث شده تا او علاقه به سفر به سرزمین مادری اش نداشته باشد و حتی با اشتیاق رومن و تعاریفی که از شگفتی های کویر دارد باز هم حاضر نیست این سفر را ادامه دهد. به نظر می رسد مخاطب به مراتب با شخصیت «حسین» به مراتب همذات پنداری بیشتری می کند زیرا با معرفی درست این کاراکتر متوجه امتناعش از این سفر می شود.

«خسته نباشید» فیلمی امیدوار کننده  که شخصیت های آن از دل مشکلات خوشبختی را بیرون می کشند، شاید بتوان گفت اولین ساخته محسن قرایی  در زمره آثار ملی سینمای ایران جای دارد .


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>