سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۱۷ بهمن ۱۳۹۳ در ۱۱:۳۱ ق.ظ چاپ مطلب

«بدون مرز» فراتر از مرز است

bedoone-marz

فیلم سینمایی «بدون مرز» نگاهی جهانشمول به موضوع جنگ و تبعات منفی آن دارد.

فیلم سینمایی «بدون مرز» نگاهی جهانشمول به موضوع جنگ و تبعات منفی آن دارد.

سوره سینما – محسن جسور: فیلم «بدون مرز» همچون نامش، بی مرز است. هم داستانش، هم ساختار و شکل و فرمش از قواعد فراتر می رود؛ و تلاش دارد در چهارچوب سینمای رایج دست وپا نزده و اسیر فرمول ها نشده و تازه هایی با خود داشته باشد. تازه هایی در نوع داستانگویی و روایت.

با تکیه بر شکل و فرمی تازه و داستانگو. اگرچه خطاهایی در روایت در طول فیلم به چشم می خورد، اما فیلمساز جسارت شکستنِ مرزهای قواعد قصه گویی را به خود می دهد و برای همۀ آدم ها قصه می گوید. نه فقط تماشاگران نشسته در سینمای ایران که شاید بازخورد خوب این فیلم در جشنواره های خارجی، مرهون همین نگاه جهان‌شمول و فرا مرزی فیلمساز است. فیلم بدون مرز داستان آدم هایی است که به جبرجغرافیا با هم غریبه اند. در پشت خط کشی های جهان تکنیک زده و جدید، گاهی با هم دشمنند اما وقتی مرزهای این جغرافیای خط کشی شده را گذر می کنند؛ به آدم هایی برهنه از مرزهای مدرنیته و به دور از تقابل با یکدیگر تبدیل می شوند که زبان یکدیگر را نمی فهمند، اما جان کلام و احساس هم را به ژرفا در می یابند. بدون مرز قصۀ دو کودک ایرانی و عراقی است که به بهانۀ زندگی روزمره به کشتی ای رجعت می کنند که استعاره ای از ناکجاآباد است و تلمیحی بر جهان پیرامون آدمها، و ناخواسته به رقابتی بر سر تصاحب کشتی دوچار می شوند. کودکانی که آموخته اند چون زبان یکدیگر را نمی فهمند، به قطع باید مرزی میانشان باشد و کودک عراقی، مرز ذهنی خود را به مرزی عینی میان خود و کودک ایرانی بدل می کند.

bedoone-marz2

اما در نهایت، محبت های فراوان کودک ایرانی در داستان که با فراز و نشیب روزهای سخت جنگ عراق با امریکا همراه است، مرزها را در کشتی به عینیتی بی مفهوم بدل می سازد. آدم هایی که با نمی توانند تکلم کنند اما گویی جان کلام یکدیگر را بسیار در می‌یابند و این ضمیر اصلی فیلم بدون مرز است. ضمیری پاک و بزرگ که قدرت آن را دارد همۀ طبقات و سلایق جامعه را به همذات پنداری بکشاند. نقطۀ قوت فیلم، ارتباط حیاتی و ناگسستنی میان نام فیلم، درونمایۀ فیلم و ساختار روایی و شکل آن است که بدون مرز را از مرزها فراتر برده و به اثری جهانی بدل ساخته است.

کارگردانی بی آلایش فیلم، فیلمبرداری در جهت داستان و منطق زیبایی شناسانۀ قاب ها، که در بستر موقعیت های ناب داستانی و طراحی صحنه و لباس وام دار، از زندگی جریان یافته در کشتی، که در بافت داستان تنیده شده است، بدون مرز را فیلمی موفق به عنوان گام نخست یک فیلمساز فیلم اولی بدل ساخته است.


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>