سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۱۸ خرداد ۱۳۹۲ در ۱۰:۳۴ ق.ظ چاپ مطلب
جالی خالی تصویر نبوی در سینمای ایران/

دخالت‌های بی‌جا فیلمسازان را محتاط کرده است

barnameh-7

کارشناسان سینما دخالت‌های بی‌جا و اعمال سلیقه را عامل بی‌انگیزه کردن سینماگران برای پرداختن به شخصیت پیامبر اسلام (ص) دانستند.

کارشناسان سینما دخالت‌های بی‌جا و اعمال سلیقه را عامل بی‌انگیزه کردن سینماگران برای پرداختن به شخصیت پیامبر اسلام (ص) دانستند.

سوره سینما- بخش پایانی برنامه «هفت» جمعه شب ۱۷ خردادماه به بررسی موضوع جایگاه سینمای ایران در ارائه پیام نبوی می پرداخت که در این بخش احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، علی رویین تن و احمدرضا گرشاسبی به عنوان کارشناسان برنامه حضور داشتند.

گرشاسبی در ابتدای صحبت هایش با بیان اینکه در این میزگرد جای فردی استخوان خورد کرده و اهل فن در این زمینه خالی است، عنوان کرد: معتقدم که سینما فقط می تواند پیام انبیا را در حد معرفی به گوش مخاطب برساند چون ما پدیده های خطرناکی مثل القاعده و طالبان در جهان داریم که با شیوه های اثرگذار هر روز دارند افکار مردم را نسبت به اسلام تغییر می دهند بنابراین نمی توان انتظار داشت با مقوله ای مثل سینما به تنهایی پیام بعثت و انبیاء را بیان کرد.

رویین تن در این باره عنوان کرد: بعد از فیلم محمد رسول الله مصطفی عقاد هر فیلمی که در این زمینه ساخته می شود یا باید در حد این اثر یا بالاتر از آن باشد. پروژه حضرت محمد مجید مجیدی نیز پروژه بسیار فاخر و سنگینی است که معتقدم که باید مورد حمایت قرار گیرد.

میرعلایی در ادامه این بحث عنوان کرد: معتقدم که اولین شرط برای پرداختن به این مقوله اعتقاد و ارادت فیلمسازان ما است. مصطفی عقاد هم وقتی تصمیم به ساخت فیلمش می گیرد با مشکلات فراوانی روبرو می شود تا جایی که پای امام موسی صدر هم به فیلم باز می شود. در مرحله بعد معتقدم فیلمساز بعد از ارادت باید سینما را به درستی بشناسد. سپس باید دید موضع مجتهدین درباره این مسائل چیست.روحانیون باید به این موضوعات ورود و با تعامل و گفتگو با سینماگران به آنها برای ساخت آثاری از این دست کمک کنند.

رویین تن نیز در این باره توضیح داد: اسلام دین مهر است. سیره، مظلومیت و مهر ائمه اسلام باید در فیلمسازان ما جاری شود و در توان خودشان ساخت چنین آثاری را ببینند تا به دنبال ساخت مضامینی در ارتباط با زندگی حضرت رسول و ائمه باشند. معتقدم فیلمسازی فقط با در اختیار دادن امکانات میسر نیست باید توان، دانش و تخصص فیلمساز هم در نظر گرفته شود.

این کارگردان ادامه داد: همچنین مجتهدین ما نیز باید به این قضیه ورود کنند چون معمولا دیدگاه مناسبی در مورد سینما در روحانیون ما وجود ندارد. آیا مجتهدین ما مثل آقای جوادی آملی حاضر است بیاید و حیثیتش را پای سینما بگذارد؟ مسئله این است که بسیاری از مجتهدین ما سینما را به شکل دیگری می بینند.

گرشاسبی در این باره متذکر شد: معتقدم که فیلمساز در عین غبارزدایی باید نور الهی را هم به درستی در این آثار منتقل کند. ابتدا فیلمساز باید باور کند که قرار است پیامی جهانی منتقل شود پس از آن در بعد سخت افزاری باید استانداردهای جهانی را در ساخت فیلم لحاظ کرد چون اگر کیفیت فیلم قابلیت نمایش در سینماهای جهان را نداشته باشد در همان مرحله از دور خارج می شود. مسئله بعد تعامل با بازارهای جهانی و پخش بین المللی فیلم است. در دوره ای برخی از مسئولین ما با نمایش آثار خارجی به دلیل این تصور غلط که این آثار فرهنگ ما را به تهاجم می برد، مخالفت کردند اما معتقدم که فیلم های خوبی در جهان ساخته میشود که خدامحور هستند و در نمایش فطرت های انسانی موفق عمل کرده اند.

میرعلایی درباره رفتارهای سلیقه ای و غیرکارشناسانه در این زمینه گفت: دخالت های بی جا و غیرکارشناسانه باعث شده که فیلمسازان ما محتاط شوند. مگر می شود یک فیلمساز مسلمان بخواهد فیلم غیر دینی بسازد. ما قرار نیست فقط به فیلم های تاریخی بپردازیم بلکه می توانیم فیلمی امروزی منطبق با سیره پیامبر نیز بسازیم. مثلا فیلمی مثل دربند ساخته پرویز شهبازی یکی از آثار دینی و منطبق با آموزه های اخلاقی اسلامی است.

گرشاسبی  در این باره توضیح داد: فیلمسازان ما برای ساخت آثار دینی و تاریخی باید پروپوزال ارائه دهند تا اهداف و نگاهشان برای ساخت این آثار مشخص شود. عالم دینی می تواند منابع در اختیار فیلمساز قرار دهد. در مرحله بعد این نگرش کارگردان است که یک اثر را ماندگار می کند.

وی در پایان درباره به سرانجام نرسیدن فیلمنامه ابوطالب عنوان کرد: فیلمنامه این فیلم را در طول چند سال گذشته هر کسی خوانده به آن علاقه مند شده و تحت تاثیر قرار گرفته است. افرادی مثل سید مهدی شجاعی و مرحوم طاهره صفارزاده از این فیلمنامه بسیار لذت بردند اما متاسفانه یک جریان قدرتمند و متنفذ سیاسی پشت پرده که حرف اول را می زند اجازه ساخت حضرت ابوطالب را به من نداد و تهیه کننده نیز اعلام کرد که اجازه ساخت این فیلم را به او نمی دهند.معتقدم که یکی از مشکلات بزرگ فیلم مصطفی عقاد نپرداختن به حضرت ابوطالب و پررنگ کردن شخصیت حضرت حمزه است چون اگر رشادت ها و فداکاری های ابوطالب به تصویر کشیده شود نگاه بسیاری از مردم به اسلام تغییر خواهد کرد.


پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شما می‌توانید از این دستورات HTML استفاده کنید: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>