وضعیت نمایش فیلم‌های فرهنگی و اکران مخاطب خاص در سه ماه اول سال ۹۱ نشان می‌دهد مدیریت سینمایی برنامه ای برای حمایت از این حوزه ندارد.

پایگاه خبری- تحلیلی سوره سینما، سه ماه از سال ۹۱ گذشته و وضعیت سینمای ایران در حوزه های تولید و توزیع نگران کننده است، نمایش فیلم ها در سالن های خالی نشان دهنده ادامه روند کاهش مخاطبان سینمای ایران است. برنامه ریزی های نادرست برای اکران فیلم ها که از آغاز سال شروع شده بود و به وضعیت نامطلوب سینما دامن زد، در بخش های مختلف دیده می شود. یکی از این حوزه ها اکران فیلم مخاطب خاص است، این طرح که قرار بود مشکلات فراوان نمایش فیلم های هنری را حل کند، به یکی از معضل های تازه بخش اکران تبدیل شده است.

سال ۹۰ این طرح با مدیریت محمد درمنش اجرا شد، فیلم ها در شرایط نه چندان مطلوب روی پرده رفتند، آمار فروش بسیاری از آنها اعلام نشد تا استقبال نکردن مردم از این طرح علنی نشود، در نهایت معلوم نشد دستاوردهای مثبت اجرای این طرح برای سینمای ایران و آثار فرهنگی اش چه بوده است؟ اگر تنها نمایش فیلم ها در چند سالن، بدون مخاطب هدف این طرح باشد، مدیران سینمایی می توانند خرسند باشند که سیاست گذاری هایشان نتیجه داده است.

اما اگر سینمای فرهنگی و وضعیت نامناسب تولید و نمایش در این عرصه برای مدیران سینمایی مهم است، خروجی طرح اکران مخاطب خاص با طرح های شکست خورده قبلی تفاوتی ندارد، هنوز فیلم های بسیاری روی پرده را ندیده اند و هنوز مخاطبی که دلبسته سینمای فرهنگی و هنری است نتوانسته با این طرح ارتباط برقرار کند. نحوه تبلیغات و شیوه اطلاع رسانی و اکران این آثار به گونه ای است که نمی توان باور کرد هدف آن احیای سینمای هنری باشد.

امسال و در شرایطی که چرخ تولید هنوز به راه نیفتاده و مشکلات اکران ادامه دارد، اجرای این طرح هنوز آغاز نشده، درمنش در تازه ترین گفتگویش از نبود بودجه کافی سخن گفته و اکران فیلم های مخاطب خاص را منوط به فراهم شدن بودجه دانسته است، به نظر نمی رسد در فضای پرتنش فعلی، سهم سینمای متفاوت بیش از این باشد.

می توان طرح مخاطب خاص را هم به پروژه های به مقصد نرسیده مدیریت سینمایی اضافه کرد و منتظر بود تا گروهی دیگر، به نام و بهانه ای دیگر برای سامان دادن به وضع سینمای غیرتجاری گام بردارند، همان اتفاقی که چند سال یش با طرح آسمان باز افتاد و به نتیجه نرسید، هر چند که تجربه نشان داده فیلم های مخاطب خاص سرنوشت روشنی در حوزه اکران ندارند و معمولا به فراموشی سپرده می شوند.