به گزارش سوره سینما به نقل از اسکرین، استیون اسپیلبرگ، پس از دریافت خرس طلای افتخاری جشنواره برلین با حضور در کنفرانس مطبوعاتی برلیناله بیان کرد: به‌تازگی دوره پرمشغله‌ای را پشت سر گذاشته‌ام و حالا بعد از ساخت دو فیلم پشت سر هم به اوقات فراغت رسیده‌ام. زمانی که «داستان وست ساید» را می‌ساختم با تونی کوشنر نیز مشغول نوشتن داستان «خانواده فیبلمن» بودم. آن ۲ فیلم با هم همپوشانی داشتند و من فرصت نداشتم فکر کنم که پس از اتمام آن‌ها کار بعدی‌ام چه خواهد بود.

اسپیلبرگ ادامه داد: نمی‌دانم در آینده چه کاری را قرار است کارگردانی کنم و هیچ ایده‌ای برای آن ندارم. این حسی که دارم هم خوب است و هم وحشتناک! خوب است چون می‌توانم زندگی‌ام را کنترل کنم اما وحشتناک هم هست چراکه من باید کار کنم و کار کردن را دوست دارم. این بزرگ‌ترین سؤالی است که برای باقی سال‌های زندگی‌ام سعی در فهمیدن آن دارم.

در این کنفرانس مطبوعاتی، اسپیلبرگ به یک فیلم که زندگینامه‌ای طولانی‌مدت از ناپلئون و برای شبکه HBO است، اشاره کرد و گفت که این فیلم بر اساس فیلم‌نامه‌ای از دوست فقیدش؛ استنلی کوبریک شکل می‌گیرد و قرار است یک سریال ۷ قسمتی باشد.

پیش از این از اسپیلبرگ به‌عنوان تهیه‌کننده این سریال یاد شده بود و فوکوناگا کارگردان «وقتی برای مردن نیست» به‌عنوان کارگردان این پروژه مطرح شده بود.

این کارگردان در ادامه بیان کرد: تجلیل شدن در برلین که یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های تاریخ است، نقطه اوج فوق‌العاده‌ای در زندگی من است.

او گفت: افتخاری که در مورد جایزه یک عمر دستاورد کسب می‌شود این است که شما را مجبور می‌کند کاری را انجام دهید که من اغلب انجام نمی‌دهم! آن هم تأمل کردن است.

این کارگردان که شب پیش خرس طلایی افتخاری برای یک عمر دستاورد را از برلیناله دریافت کرد، گفت این جایزه را در ششمین سال‌مرگ مادرش دریافت می‌کند که نقشش را میشل ویلیامز خیلی خوب در فیلم «خانواده فیبلمن» به تصویر کشید.

وی اشاره کرد: مادرم همیشه به من می‌گفت پس چه زمانی قصد داری داستان ما را تعریف کنی؟ می‌گفت من داستان‌های خوبی را برای تو به جای گذاشته‌ام چه زمانی می‌خواهی از آن‌ها استفاده کنی؟

اسپیلبرگ عنوان کرد: زمانی که در شرایط کرونا من هم به همراه خانواده‌ام در خانه قرنطینه بودیم، زمان پیدا کردم تا روی «خانواده فیبلمن» کار کنم. همیشه می‌خواستم داستان مادرم، پدرم و خواهرانم را تعریف کنم. مبارزه شگفت‌انگیز میان هنر و خانواده در تمام زندگی، در ذهن من بوده و در تمام فیلم‌هایم ظاهر شده است. همه فیلم‌های من واقعاً شخصی‌اند و بسیاری از آن‌ها در مورد خانواده هستند. اما هیچ‌کدام به اندازه «خانواده فیبلمن» به تجربیات خودم اختصاص ندارد. به نوعی، ترسی که در مورد بیماری همه‌گیر کرونا احساس می‌کردم به من شجاعت داد تا داستان خودم را بگویم.

یکی از تماشاگران با اشاره به صحنه‌ای در فیلم «خانواده فیبلمن» که در آن استیون اسپیلبرگ جوان با قهرمان خود یعنی کارگردان افسانه‌ای؛ جان فورد ملاقات می‌کند و از او راهنمایی می‌خواهد، پرسید که اکنون به کارگردان جوانی که از او مشاوره می‌خواهد چه می‌گوید؟ اسپیلبرگ گفت: خب، من نمی‌خواهم بگویم: «لعنتی را از دفتر من بیرون کن!» توصیه‌ای که من معمولاً می‌کنم در مورد نحوه جذاب ساختن عکس‌ها نیست، بلکه نحوه تشخیص داستان‌های جالب و نحوه داستان‌گویی است. فرصت‌های زیادی برای یادگیری از بسیاری از سینماگران بزرگی که امروزه کار می‌کنند، وجود دارد. من امروز بیشتر از فیلم‌سازان قدیمی که ۸۰ تا ۹۰ سال پیش فیلم ساخته‌اند، یاد می‌گیرم.

اسپیلبرگ تأکید کرد: یکی از چیزهایی که یاد گرفتم این است که باید فیلم‌نامه خوبی داشته باشید. من همیشه گفته‌ام «اگر روی کاغذ نیست، روی صحنه هم نیست» و واقعاً به این اعتقاد دارم. بنابراین، توصیه من این است که اگر می‌خواهید کارگردان سینما شوید، اول از همه بنویسید و اگر احساس نمی‌کنید چنین قبایی را به تن شما دوخته باشند با کسی آشنا شوید که قبای قوی داستان‌نویسی و نویسندگی داشته باشد و با هم همکاری کنید، زیرا این داستان است که مخاطب را وادار می‌کند به شما توجه کنند نه شات‌هایی که می‌گیرید.