فیلم سینمایی «آیینه‌های روبرو» به کارگردانی نگار آذربایجانی در ستایش تلاش یک زن برای حفظ کانون خانواده است.

سوره سینما- «آیینه های روبرو» فیلمی متفاوت است، نه به دلیل شخصیت آدینه (شایسته ایرانی) که مشابهش را در سینمای ایران ندیده ایم، فیلم نگاهی پاک و اخلاقی دارد و در ستایش زنانی است که سال ها است روی پرده سینما درباره آنها چیزی نمی بینیم. در کوران تولید آثاری که خیانت و بدعهدی را نشان می دهند، «آیینه های روبرو» تصویری ارزشمند از تلاش یک زن برای نجات همسرش نشان می دهد.

فیلم، یک درام جاده ای است که دو زن شخصیت اصلی آن هستند، رعنا (غزل شاکری) تلاش می کند بر مشکلات مالی چیره شود و آدینه به دنبال هویت است، هر دو زن برای رهایی از وضعیتی که دارند راههایی دشوار را در پیش گرفته اند، رعنا مجبور است مخفیانه مسافرکشی کند و آدینه باید طعم فرار و غربت را بچشد تا به آرامش برسد.

سکانس آغازین فیلم و همراهی تصویر رعنا در آیینه اتومبیل و صدای حرف زدنش با صادق (صابر ابر) نشان دهنده رابطه عاطفی او با همسرش است، همسری که زندانی شده و در طول فیلم رنج رعنا از این فراق را می بینیم، پایان فیلم هم در سکانسی مشابه است، روی سیاهی تصویر صدای رعنا و صادق را می شنویم که تاکیدی بر وصل آنها است. نکته قابل تقدیر فیلم، تاکید روی رابطه عاشقانه زن و شوهری است که در مشکلات هم نمی خواهند از هم جدا شوند. نکته دیگر که به انسجام بیشتر فیلم انجامیده، پرهیز از بیهوده گویی و سیاهنمایی است، یعنی حضور این دو زن در جاده یا در زندگی سخت رعنا در محله، باعث به وجود آمدن مشکلات عجیب و غریب در فیلم نیست.

نگار آذربایجانی در نخستین فیلمش تلاش کرده واقعگرایی را رعایت کند، میزانسن، حرکات دوربین و جنس دیالوگ گویی بازیگرها و لحنشان این فضای واقعی را در فیلم به وجود آورده، «آیینه های روبرو» برخلاف بسیاری از فیلم های اجتماعی به دام شعار گویی نمی افتد، طرح مسئله می کند و نگاه تماشاگرش را به یک واقعه مهم تغییر می دهد، نوع روایت و لحن فیلم بدون آنکه تماشاگر را احساساتی کند، مخاطب را با فیلم درگیر می کند.

شخصیت رعنا، پاکی و اخلاقمداری اش تماشاگر را به یاد زنان فیلم های رخشان بنی اعتماد می اندازد، زنانی مقید به اصول اخلاقی و شریف که نیازمندی و رنج، قدرت و اعتبارشان را مخدوش نمی کند، زنانی که مهر تائید بر سیمای آرمانی مادر در یک جامعه شرقی هستند. رابطه او با آدینه و فراز و نشیبش به فیلم انرژی داده و در نهایت رعنا برای نجات آدینه قدم برمی دارد و آدینه بهای آزادی صابر را می پردازد. فیلمساز بدون آنکه بخواهد نوک تند پیکان انتقادهایش را به سمتی ببرد، خانواده را ستایش می کند و مشکل بزرگ آدینه را درک نشدن از سوی خانواده و فقدان مادر می داند، در نهایت هم تلاش عماد برادر آدینه است که او را به مرز رهایی می رساند.

نخستین تجربه کارگردانی نگار آذربایجانی که برای اکران عمومی مسیری پر پیچ و خم را طی کرده، این روزها روی پرده است. تماشای این فیلم را از دست ندهید، پشیمان نمی شوید. تصورتان را درباره فیلم خانوادگی و اجتماعی تغییر می دهد.

«آیینه های روبرو» با بازی غزل شاکری، شایسته ایرانی، همایون ارشادی، نیما شاهرخشاهی، مریم بوبانی و … به تهیه کنندگی فرشته طائرپور چهارشنبه شب ۱۵ آذرماه در موسسه خیریه رعد با حضور تهیه کنند، بازیگران فیلم، افسر اسدی، آتیلا پسیانی، مانی کسرائیان و تعدادی از نمایندگان رسانه ها روی پرده رفت و پس از آن جلسه نقد و بررسی برگزار شد.

علی رضایی