سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۱ تیر ۱۳۹۱ در ۸:۵۴ ب.ظ چاپ مطلب
جایگاه سینمای اجتماعی/

کوشکی: فیلمساز در برابر ناهنجاری‌های جامعه منفعل نباشد

کوشکی: فیلمساز در برابر ناهنجاری‌های جامعه منفعل نباشد

یک استاد دانشگاه و کارشناس فرهنگی تاکید کرد فیلمسازان نباید در برابر ناهنجاری‌های جامعه منفعل باشند.

یک استاد دانشگاه و کارشناس فرهنگی تاکید کرد فیلمسازان نباید در برابر ناهنجاری‌های جامعه منفعل باشند.

محمدصادق کوشکی استاد دانشگاه، درباره سینمای اجتماعی و اهمیت ساخت آثار مختلف در راستای بهبود جامعه به خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی سوره سینما گفت: اغلب هنرها انفرادی و درونی هستند، اما سینما یک هنر اجتماعی است. سینما با جامعه و در جامعه معنا پیدا می‌کند. اگر تعریفمان را از هنر مشخص کنیم، هنرمند وقتی به خلوص می‌رسد می‌تواند مانند آینه تجلی بخش خوبی‌ها و نقدکننده بدی‌ها باشد. این خصلت آینه‌ای تعریف اجمالی دین از هنر است.

وی ادامه داد: سینما اگر تنها نشان‌دهنده ناهنجاری‌ها باشد مؤثر نیست، بلکه باید پیامدهای بدی را بگوید و به جامعه رفتارهای غیراخلاقی را گوشزد کند. مثلاً اگر از روابط ناسالم اقتصادی و مناسباتی که برای جامعه یک عادت غلط شده است، هنرمند احساس خطر می‌کند با نگاه مصلحت‌اندیشانه اثری را خلق کند که نکات اخلاقی را ترویج دهد و این عادت‌های غلط را به چالش بکشد.

کوشکی افزود: رسالت دینی و اخلاقی سینما نشان دادن خوبی‌ و نقد ناهنجاری است. سینما نباید تنها منعکس‌کننده بدی‌ها باشد، بلکه می‌تواند بخشی از یک پروژه معالجه جامعه باشد و نقاط مبهم را علنی کند. با نشان دادن نقص‌ها برای رفع آنها نگاه کارشناسانه و دلسوز ارائه دهد. نیازی نیست فیلمساز راهکار ارائه بدهد چرا که انتظار نمی‌رود او اقتصاددان و یا کارشناس رفع معضلات اجتماعی باشد. نشان دادن چرایی یک ناهنجاری نباید با نگاه بیطرفانه باشد، چرا که در این صورت هنرمند موضعی نسبت به آن ندارد و هرگز مؤثر نخواهد بود.

وی ادامه داد:‌ اگر در سینمای اجتماعی هدف اصلاح باشد ، پیامدها و ضررهای امر منفی نشان داده شود می‌تواند بر جامعه تأثیر مثبت بگذارد. به طور مثال وقتی در اثر،خیانت به نابودی و فروپاشی کانون خانواده می انجامد، در عمل فیلمساز موضع گیری کرده است و مخالفتش را به این امر منفی اعلام نموده. اما اگر تنها یک تصویرگر منفعل باشد مشخص است که تنفری نسبت به آن معضل ندارد و این قضیه به ترویج و گسترش آن دامن می‌زند. بعضی فیلمسازان با نگاه جانب دارانه به نکات منفی نظر می کنند و حق را به فعل منفی می دهند و این مسئله‌ای بسیار خطرساز برای جامعه است.

کوشکی افزود: اگر در یک اثر سینمایی بدی‌ها بسیار افزون تر از واقعیت نشان داده شود و به گونه‌ای به جامعه تهمت بزند یعنی در حجم عادی مبالغه کرده است، معضلی که معضل نبوده را معضل نشان بدهد یک دروغ بزرگ گفته و به کارگیری واژه سیاه نمایی برای آن اثر منصفانه است. یک ناهنجاری در جامعه را نباید عادی و زیبا جلوه کرد .ایجاد تنفر از فعل غیراخلاقی در جامعه سبب درمان آن می‌شود.

محمدصادق کوشکی گفت: سینمای اجتماعی در سال‌های اخیر کمتر با نگاه جامعه‌شناسانه و شناخت کامل ساخته شده است. نگاه علمی در سینما آنچنان رایج نیست نگرش‌های علمی می‌تواند به سینما بعد عمیق‌تری بدهد. اگر آثار اجتماعی از کارشناسان جامعه‌شناس مشاوره بگیرند بسیار کارآمدتر عمل خواهند کرد.