سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۱ بهمن ۱۴۰۳ در ۷:۳۸ ب.ظ چاپ مطلب
تجربه‌هایی از مواجهه با فیلم‌های فجر/ برداشت هشتم؛

جاسوس‌بازی

Spectre

اکران فیلم «پیش‌مرگ» می‌تواند روزهای خوبی را برای ژانر جاسوسی در سینمای ما به همراه داشته باشد. ژانری که کمتر در سینمای ما به آن پرداخته می‌شود و خیلی‌ها توجهی به اهمیت آن ندارند.

سوره سینما – مهدی مافی :اگر شناختتان از مکزیک در حد کلیشه‌های فیلم‌های هالیوودی باشد فقط دو کلمه می‌تواند شما را به آمریکای جنوبی ببرد؛ کارتل‌های مواد مخدر و خرافات! تا چند سال پیش این‌ ذهنیت در مردم دنیا به حدی قوی شده بود که دولت مکزیک تصمیم گرفت با ارائه معافیت‌های مالیاتی و ایجاد مزایا برای گروه‌های فیلمسازی کاری کند تا کارگردان‌ها و استودیوها تصویر زیبایی از این کشور به جهان ارائه دهند. برای همین هم در سال ۲۰۱۵، ۲۰ میلیون دلار در قالب مشوق‌هایی به تیم سازنده فیلم جیمز باند، «اسپکتر» داد تا سکانس‌های ابتدایی اثرشان را در جشن روز مردگان مکزیکوسیتی ضبط کنند.

جیمز باند از ابتدای تاسیس برند خودش در هر قسمت به چندین شهر سفر کرده و تبدیل به ابزاری برای جلب توریست در جهان شده است. جالب این که «اسپکتر» نمایشی از سنت‌های روز مردگان به نمایش گذاشت که در عمل اجرا نمی‌شد. اما تاثیر فیلم آن‌قدر زیاد بود که مخاطبان به دنبال آنچه دیده بودند راهی مکزیکوسیتی می‌شدند. از آنجایی که این رسم جدید خواهان زیادی داشت مکزیکی‌ها تصمیم گرفتند ‌آن را به اجرا برسانند. برای توریست‌هایی که چشمشان بر پرده سینما بوده است.

میزان محبوبیت فیلم‌های این‌چنینی در جهان قابل قیاس با سایر آثار نیست. همین هم باعث می‌شود فروش‌های بالایی را تجربه کنند و طبیعتا بتوانند از بودجه‌های عظیمی هم بهره ببرند. همچنان‌که «اسپکتر» در زمان خودش پرخرج‌ترین فیلم تاریخ سینما ارزیابی شده بود.

وقتی ابعاد تاثیرگذاری این فیلم‌ها را در نظر می‌گیریم عجیب است که سینمای ما در طول سال‌ها زیاد به چنین آثاری توجه نداشته است. در هر دوره چندتایی ساخته و با استقبال مردم در گیشه هم رو به رو شده‌اند. اما مثل فیلم‌های تاریخی یا دفاع مقدس تبدیل به ریل نشده‌اند. شاید همین هم باعث شده تا آثار جاسوسی «باکیفیت» در کشور ما احتیاج به هزینه‌های سنگینی هم داشته باشند که کمتر تهیه‌کننده مستقلی توان رفتن سراغشان را دارد. «پیش‌مرگ» اما می‌تواند آغاز روزهای خوبی در این حوزه باشد. توجه ارگان‌ها یکی از عناصری است که می‌تواند راه سخت ساختن این فیلم‌ها را هموار کند. «پیش‌مرگ» بر خلاف «شمال از جنوب غربی» داستان ساده‌ای دارد که مخاطب عام را به راحتی با خودش همراه می‌کند. همین سرمایه محتوایی رفته رفته یک قهرمان را بر پرده سینما می‌سازد که حتی در مواجهه پایانی وقتی به تنهایی مقابل موج گلوله‌ها می‌ایستد مسخره به نظر نمی‌رسد. بازی مهدی نصرتی یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های این قهرمان است. نصرتی از خودش در فیلمی مثل «ضد» جلوتر آمده و یک کاراکتر دوست داشتنی را به تصویر در می‌آورد. اگرچه نبود سلبریتی به معنای مرسوم آن می‌تواند روی فروش روزهای اول این فیلم تاثیر منفی بگذارد اما «پیش‌مرگ» از آن دست آثاری است که گیشه‌اش روز به روز بالاتر می‌رود. چون مردم قهرمان را دوست دارند و علی غفاری همیشه آن را به مخاطب هدیه داده است. هم در «استرداد»، هم در «تک تیرانداز» و هم حالا در «پیش‌مرگ».